شهید ناصرعلی بازدار

در تاریخ دوم شهریور ۱۳۵۲ در روستای صدیق زهی از توابع بخش پلان شهرستان چابهار ،در دامن خانواده ای مذهبی وکشاورز، با صفا و صمیمی و لبریز از عشق و محبت،غنچه ای جوانه زد که نام مبارکش را ناصر علی نهادند. در سایه دست نوازشگر پدری سخت کوش و کشاورز و دامن پر مهر و محبت مادری دلسوز و خداپرست مراحل رشد و تکامل دوران کودکی را سپری کرد. شهید گرامی دومین پسرخانواده مرحوم روشن هم نام مستعاری در بین دوستان و آشنایان بنام عبدالستار داشت که بیشتر به این نام شناخته و معروف بود شهید ناصر علی از همان کودکی،با بقیه هم سن وسالان تفاوت های داشت انگار در سنین کودکی به اندازه یک جوان رعنا وتنومند بنظر می رسید و با جسه و پیکر نیرومند وپرتوان از همان کودکی سعی برکمک به پدر ومادر خود داشت با اینکه سن و سال کمی داشت، ولی از هوش و ذکاوت بالایی برخوردار بود و همیشه سعی بر فراگیری کارهای مذهبی داشت و همراه پدر برای ادای نماز به مسجد می رفت. از کودکی دارای قلبی پاک و لبریز از عشق به خدا بود به نماز و روزه علاقه و شور فراوان داشت. زمانی که در سال پنجم تحصیل می کرد قرآن را به خوبی می خواند و از هر فرصتی که پیش می آمد برای یادگیری قرآن و دستورات مذهبی استفاده می کرد. وی در سن ۷ سالگی به دبستان رفت و در شیفت بعدی به کمک پدر به کارهای کشاورزی وچرای دامها می پرداخت ایمان بالا و اخلاق حسنه اش زبانزد همه بود وهمیشه جانب حق واعتدال را میگرفت به همین خاطر دوستان فراوانی داشت . شهید بزرگواربا همه مشقات و مشکلات مالی توانست دوره راهنمایی را با موفقعیت بگذراند اما از ادامه تحصیل به دلیل مشکلات وکمبود امکانات انصراف داد تا بتواند تمام وقت در کار کشاورزی به پدر ومادرمسن خود کمک کند آتش عشق به شهادت وخدمت به میهن اسلامی همیشه دردل پاک وصفایش موج می زد تا اینکه با رسیدن سن قانونی خدمت مقدس سربازی به خدمت رفت تا بتواند در این راه به هموطنان خود کمک ونصرت نمایند شهید ناصرعلی به نقل از فرمانده هان و دوستان هم خدمتی از شجاعت و توانایی بسیاری برخودار بود و همیشه فرد داوطلب در عملیات های کشف مواد و دستگیری اشرار بود. اما در اخرین روزهای لباس مقدس سربازی، اجل به آن شهید گرامی فرصت نداد ،درعملیات در گیری با اشرار مسلح در منطقه زرند کرمان مورد اماج دشمنان اسلامقرار گرفت وقامت سروگونه اش را فرو افکندند تادر راه اسلام وقرآن و دفاع از انقلاب و مهین اسلامی که به انها عشق می ورزیده درجه رفیع شهادت نائل گردد . این شهید بزرگواراولین شهید روستا صدیق زهی بود،بر بالای دستان مهربان مردم به پرواز درامد ودر میان خزن و اندوه آنان در زادگاهش آرام گرفت و به خاک سپرده شد.