شهید اکبر آبیار

شهید آبیار در سال ۱۳۵۴ در یک خانواده مذهبی وروستایی اکرم آباد دیده به جهان گشود و در سن ۱۰ سالگی عضو پایگاه وقت شهید وارد پایگاه می شود و درآن پایگاه ها زیاد کوشش می کرد در برگزاری نماز جماعت وجمعه و دعاهای کمیل و غیره فعالیت و شرکت می نمود و در زمان جنگ تحمیلی چندین مرتبه می خواست به میادین نبرد اعزام شود بعلت کم بود نیرو مسئولین از اعزام نامبرده خودداری می کردند و در جواب می گفتند از وجود شما در پایگاه و پشت جبهه نیاز است نامبرده باز هم با قلبی اکنده از شهادت برمی گشت وشروع به خواندن نماز ودعا می کرد تا بتواند از این راه در پشت جبهه دفاع کند و خدمتی به مردم کشور خود بکند درعین تشکیل پایگاههای عشایری عضو پایگاه ضربت علی ابیطالب (ع) می شود برای حفظ امنیت کشور اسلامی که در چهار مرحله با سوداگران مرگ درگیر می شود والحمدا... به پیروزی می رسد و به منزل برمی گردد به مادر خود تعریف می کند و مادر در جواب می گوید فرزندم تو به اندازه ای که می توانستی به اسلام خدمت کرده ای و دیگر از این کار دست بردار چون ما پسری بزرگتر نداریم در جواب مادر خود و خواهر کوچکش می گوید خواهرم همین امشب برایم رخت خواب می اندازی دیگر من نمی آیم که تو برایم رخت خواب بیندازید خواهرش می گوید چرا نمی آیی مادرش می شنود و می گوید فرزند عزیزم چرا این حرفها را می زنید در جواب مادر می گوید انشاءالله که فردا صبح که رفتم دیگر نمی آیم و فردا صبح با پسرعمویش بطرف جم روانه می شوند که ۴۸ ساعت که در پایگاه می مانند به آنها یک ماموریت تعلق می گیرد و روانه ماموریت می شوند و ۲۴ ساعت در ماموریت با سوداگران مرگ درگیر می شوند و به آن آرزوی دیرینه که خود از خدا می خواست که شهادت بود رسید.