شهید میرزایی در سلوک الی الله قلندری بود بی تاب، رهروی بود بی خواب، چشمش درون تاریکی¬ها بدنبال روزنه نورانی می دوید و روحش روان در پی کسب معنویات بود. هر چند مثل مدعیان قلندری موی بلند نداشت ولی همت بلند داشت و لذا به جائی رسید که می خواست بدنبال حقیقت، از نایین تا منطقه عملیاتی کویر را طی کرده و در ایام بعثت رسول اکرم به ملکوت اعلی پیوست. او در روستای بافران در خانه ای محقر، در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود او دومین و آخرین پسر خانواده بود که در شرایط سخت زندگی پا به عرصه وجود نهاد او در همین خانه رشد خود را آغاز نمود تا اینکه در سن 6 سالگی راهی دبستان شد و دوره ابتدائی را با موفقیت پشت سر گذاشت شهید میرزائی در ایام تعطیلات تابستان هزینه تحصیلی خود را از طریق کارگری و بنائی با عرق جبین همدوش با پدرش همانند بسیاری از نوجوانان روستا تأمین می نمود و از نزدیک با درد و فقر و محرومیت مردم آشنایی داشت و بخوبی آنرا لمس می کرد. شهید میرزائی سپس راهی مدرسه راهنمائی سیف العلماء درشهرستان نایین گردید و در طول سه سال تحصیل درآن مدرسه علاوه بر موفقیت کامل در دروس کلاسیک در انتقال اندوخته¬های دینی و مذهبی به همکلاسان سعی وافر داشت و لحظه ای از انجام این مسئولیت غافل نبود در آن زمان ذهن و پایه های فکری و عقیدتی خود را با شالوده ای از اسلام اصیل پی ریزی نمود شهید میرزائی با شروع اعتصابات و تعطیل شدن دبیرستان¬ها و مدارس در دبیرستان «عطار» نایین به یاران و همگسران خود پیوست و مشغول مبارزه گردید. شهید میرزایی ماه ها تحت تعقیب نیروهای امنیتی رژیم دست نشانده پهلوی قرار گرفت مجبور شد دور از خانواده ی خود در مناطق امن و دور از دسترس عمال رژیم به سر برد با اوج گرفتن مبارزات علیه رژیم دست نشانده پهلوی و سرعت گرفتن چرخ انقلاب به ضرورت مبارزه بر اساس تشکیلات منظم وجمع آوری نیروهای مومن متعهدی را آغاز کرد و با استفاده از رهنمود برادران روحانی و با پخش اعلامیه های حضرت امام ( ره) که در آن زمان از پاریس مخابره می شد به مبارزه خود جهت تازه بخشید. فعالیت شهید میرزائی در به اعتصاب کشاندن کلاس و دبیرستان نقش اساسی داشت و از هر فرصتی برای آگاهی دادن به دانش آموزان استفاده می نمود و در مجامع دانش آموزان به افشاگری می پرداخت پس از پیروزی انقلاب به تحصیل ادامه داده و در سال 1359 در رشته فرهنگ و ادب از دبیرستان «عطار» فارغ التحصیل شد و در همین ایام بود که بزرگترین تکیه گاه خود یعنی پدر را از دست داد تا اینکه به خدمت وظیفه عمومی فرا خوانده شد و خدمت وظیفه عمومی او مقارن بود با اوایل شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران. شهید میرزائی بعد از اتمام آموزش نظامی به جبهه¬های جنوب اعزام شد و در قسمت هلیبرد و رسته خمپاره که یکی از دشوارترین رسته های نظامی است مشغول خدمت شده و در اکثر عملیات¬ها از جمله فتح المبین، دشت عباس، موسیان، دهلران شرکت داشت و پس از اتمام خدمت مقدس سربازی چند سالی را به بنایی مشغول بود و او ظاهری آرام و باطنی پرخروش داشت در مدتی کوتاه آنچنان رشد و کمال یافت که گوئی توقف در جهان خاکی برایش مقدور نبود تلاش در این جهت از او انسانی فداکار، مخلص و پاک و پارسا ساخته بود بطوریکه دوستان همواره در نامه ها و گفته هایشان او را الگو و نمونه برای خود می دانستند. او در تاریخ 17/10/64 به جبهه های نبرد حق علیه باطل عزیمت نمود و در چندین عملیات مختلف از جمله والفجر 8 شرکت جسته و سپس مجددا به آغوش خانواده برگشت، در تاریخ 10/9/65 همراه با سپاهیان محمد (ص) از نایین اعزام و به لشکر مقدس امام حسین (ع) پیوست و در تاریخ 3/10/65 در عملیات کربلای 4 که در شرق بصره در جزیره ام الرصاص انجام شد شرکت کرد و در میان آتش و خون همسنگرانش را دلداری می داد و در همین عملیات بود که از ناحیه دست و گوش مجروح شده و به نقل یکی از همسنگرانش با بدن مجروح در برابر متجاوزان عراقی مقاومت می کرد و شهید میرزائی تا اوج شهادت و اسارت پیش رفت به طوری که در محاصره نیروهای عراقی قرار گرفت و تقدیر الهی بر این بود که بار دیگر به نیروهای اسلام بپیوندد و بعد از عملیات در یکی از بیمارستان¬های جنوب بستری شد و ازآن جائی که عشق به شهادت و امام حسین (ع) در او هیجانی بوجود آورده بود مجدداً در عملیات کربلای 5 شرکت جست و بار دیگر در کنار دیگر همرزمانش قرار گرفت و این عملیات با پیروزی سپاهیان اسلام پایان یافت و هنوز دارخوین و مناطق جنوب بر مظلومیت و مردانگی شهید میرزائی گواهی می دهند شهید میرزائی در اواخر سال 1365 در گزینش کمیته انقلاب اسلامی موفق شد و خدمت خود را در کمیته انقلاب اسلامی شروع کرد و هنوز چند ماهی از شروع خدمتش سپری نگردیده بود که برای آموزش ویژه کمیته عازم مرکز گردید پس از پایان دوره از فروردین 1367به عنوان مسئول اماکن عمومی شهرستان نایین منصوب گردید با توجه به شدت جنگ، شهید میرزائی داوطلبانه بار دیگر عازم جبهه های نبرد گردید و در عملیات «مرصاد» نیز شرکت جست و پس از 45 روز مأموریت مجدداً مدتی را در پست بازرسی راه نایین خدمت نمود. شهید میرزائی با آنکه مدت کوتاهی در کنار خانواده بود روح سرشار از ایثارش بیقرار برای حضور در جبهه بود لذا عازم مناطق کردستان شد و در شرایط سخت جوی مدت یکسال دیگر را در گلوگاه¬های مرزی سقز و دیواندره به پاسداری از اسلام سپری کرد در حالیکه هر لحظه شهادت را در برابر خود مشاهده می کرد در مراجعت از این مأموریت بزرگ از سوی مسئولین استان بعنوان مسئول قرارگاه کویر استان منصوب گردید، شهید میرزائی زحمات زیادی را در منطقه¬ی کویری در مبارزه با اشرار کشید