در اوّلین روز آبان ۱۳۴۱ در خانواده مذهبی و متدیّن در منطقه مزرعه سیف اردکان نوزادی چشم به جهان گشود که سرور و شادمانی را با خود برای خانواده به ارمغان آورد و موجب عزّت و سربلندی همیشگی خانواده گشت.خانواده متدیّن وولاییش به عشق امام عصر(عج)اورا”مهدی” نامیدند.پدرش جواد،ازبازاری های خوش نامی بود که سال ها افتخارخادمی زائرین بیت الله الحرام رابرعهده داشت. پرورش درسایه چنین پدری ودردامن مادری متدیّن وولایی مهدی رافردی ولایت مدار ،مذهبی وعاشق اهل بیت (ع) تربیت کرد.شاید روزی که اورانامگذاری کردند ،بر خانواده الهام شده بود که این کودک درآینده یکی از عاشقان ونوکران حضرت مهدی (عج)خواهد بود.همچنین از کودکی مشخص بود که آینده ای درخشان خواهد داشت.تحصیل دردوره ابتدایی رادردبستان رازی مزرعه سیف وراهنمایی رادر مدرسه راهنمایی حائریان اردکان با موفّقیّت پشت سر گذاشت.پس از طی دوره راهنمایی تحصیلی، تربیّت صحیح و فطرت پاک او را به حوزه علمیّه امام صادق (ع) اردکان کشاند. ۲ سال در آن جا تحصیل کرد، سپس راهی قم شد تا از سرچشمه زلال علم و معنویّت سیراب گردد. مدت ۹ سال در قم تحصیل کرد و سطح یک را به پایان رساند.زمانی که به سن ازدواج رسید بادختری متدیّن از خانواده ای خوش نام وفرهنگی ازدواج کرد .ثمره این ازدواج دو فرزند، یک پسر و یک دختربود. در حوزه نیز از زمره روحانیون جوان پرانرژی و فعّال بود. خوش مشرب بود وهمه دوستش داشتند.خود ساخته بود واهل تحجّد.زمانی که جبهه های نبرد جنگ تحمیلی عراق بر علیه ایران نیاز به رزمنده و فداکاری داشت؛ شیخ مهدی هاتفی دیگر ماندن درحوزه و حضور در جلسات درس را برای خود جایز ندانست و حتی زن و فرزند و ظواهر دنیوی نتوانست مانع ورود او به جبهه ها گردد . سنگر جهاد و رزم در راه اسلام را برگزیدو راهی جبهه شد و سنگرنشین عشق گردید وباقدسیان‌همنشین ‌. بارها به جبهه اعزام شد و در آن جا در دو جبهه رزمی و فرهنگی به مدت ۸ ماه و ۱۶ روز خدمت کرد. هم رزمید و هم وظیفه خطیر روحانی درجبهه را به انجام رساند. اما سرانجام در تاریخ ۱۳۶۷/۱/۱۰ در غرب کشور در منطقه کردستان در عملیّات بیت المقدس ۴ در منطقه شاخ شمیران مجروح شد و در منطقه ماند و مفقود الاثر گردید و با پرواز روح بلندش از جسم کوچکش،با کسب ۲مدال افتخار(شهادت و مفقودیت) در جوار رب و مولایش امام حسین (ع) آرمید.پیکر پاکش بعد از ۳ سال و ۱۰ ماه مفقود بودن توسط گروه تفحّص شناسایی وبه وطن باز گشته ،پس از تشییع باشکوه بر دست و دوش مردم قدرشناس اردکان در بهشت شهدای اردکان در کنار همرزمان شهیدش به خاک سپرده شد.