شهید میرزا مهدی علی محمّدی اردکانی،فرزند رمضانعلی،در تاریخ ۱۳۴۶/۶/۱ هجری شمسی در خانواده ای مذهبی در شهر اردکان دیده به جهان گشود.او دوّمین فرزند خانواده بود. طفولیّت را تحت سرپرستی پدری متدیّن و در دامان پر مهر مادری متعهد و سیّدۀ عاشق اهل بیت-علیهم السّلام- گذراند. خانواده اش به عشق امام عصر (عج) او را “مهدی” نامیدند.در ۶ سالگی برای تحصیل به مدرسه رفت .در۱۰ سالگی سایه پر مهر پدر را از دست داده، یتیم شد. پس از فوت پدر، مادر قهرمانش علاوه بر مسئولیّت مادری ، نقش پدر را نیز برای او و دیگر فرزندانش ایفا کرد. مهدی با تشویق مادر و مراقبت او بر امر تحصیلش دبستان و راهنمایی را با موفّقیّت پشت سر گذاشت. دوره متوسطه را در دبیرستان فارابی اردکان ادامه داد.در سال ۱۳۶۱ برادر بزرگش ،جلیل، در عملیّات والفجر مقدماتی به اسارت دشمن بعثی درآمد؛ امّا مهدی با تشویق مادرش درس را رها نکرد و به تحصیل خود ادامه داد. تا در سال ۱۳۶۳ موفق به اخذ دیپلم در رشتۀ اقتصاد شد. سپس در کنکور تربیت معلّم شرکت کرد و پس از قبولی در تربیت معلّم شهید بهشتی اردکان در رشتۀ آموزش ابتدایی به تحصیل مشغول شد.مهدی جوانی بسیار خوش اخلاق و نجیب بود. مسئولین تربیت معلّم و دانشجویان او را دوست می داشتند. در مراسم مذهبی و نماز جماعت حضوری فعّال داشت. برای مادر احترامی خاص قائل بود.در سال ۱۳۶۴ حضور در جبهه را دینی بر دوش خود احساس کرد. در بسیج ثبت نام کرد. پس از فراگرفتن آموزش نظامی فضای جبهه و سنگر خاکی دفاع از اسلام و ناموس و شرف را بر حضور در کلاس درس و دانشگاه ترجیح داد و راهی جبهه شد.دو دفعه در سالهای ۶۴ و ۶۵ به جبهه رفت و مدّت ۵ ماه و ۹ روز از بهترین زمان عمر و جوانی خود را در دفاع از اسلام و میهن اسلامی در جهاد گذراند و در جبهه مسئولیّت آر پی جی زنی را بر عهده گرفت.سرانجام در تاریخ ۱۳۶۵/۱۰/۲۰ در منطقه شلمچه در عملیّات کربلای ۵ بر اثر اصابت ترکش به سرش روح بلندش به ملکوت پر کشید و به شهادت رسید.پیکر پاکش پس از تشییع با شکوه بر دست و دوش مردم شهید پرور اردکان در بهشت شهدا به خاک سپرده شد.