شهید غلامرضا ذاکری فرزند ابوالقاسم در تاریخ اوّل فروردین سال ۱۳۴۹ هجری شمسی مقارن با عید نوروز در خانواده ای مستضعف و مذهبی در شهر اردکان دیده به جهان گشود و عید را برای خانواده شاد تر ساخت. بر اساس اعتقادات مذهبی و عشق به اهل بیت(ع) خاصّه امام هشتم حضرت امام رضا -علیه السّلام- پدر و مادر نام او را “غلامرضا” گذاشتند. به دو دلیل؛ اوّل اینکه افتخار غلامی حضرت رضا داشته باشد، ثانیاً نشانۀ رضایت به رضای خداوند و داده او. گویا الهام شده بود بر آنها که این کودک عادی نخواهد بود و باید او را در راه خدا هدیه بدهند.دوران کودکی را با رنج و تلاش پدری متدیّن و در دامان مادری متعهد پرورش یافت و پایه های شخصیّتی و اعتقادی او بنا نهاده شد.در ۶ سالگی به مدرسه رفت و دوره ابتدایی را در دبستان مصطفی خمینی اردکان تا کلاس سوّم گذراند. مشکلات اقتصادی خانواده موجب شد از تحصیل دست کشیده و به کار آزاد مشغول گردد.تا سن ۱۳ سالگی به کارهای کارگری، خیّاطی و تانکر سازی اشتغال ورزید؛ امّا اعتقادات مذهبی و علاقۀ خود و خانواده به حفظ اسلام و دفاع از شرف و آبرو، موجب شد که خود را برای جبهه آماده کند.زمانی که جبهه های جنگ تحمیلی به رزمنده نیاز داشت٬ خصوصاً از زمانی که برادرش محمود شهید شد٬ غلامرضا بارهاجهت رفتن به جبهه مراجعه کرد. امّا به علّت صغر سن موفق نشد. پشت کار و اصرار او باعث شد در سال ۱۳۶۴ موفق به اعزام گردد.او مدّت ۸ ماه و ۱۹ روز از بهترین زمان عمر پر برکت خود را با سه نوبت اعزام در سنگرهای عزّت و شرف در راه جهاد و دفاع از حریم مملکت اسلامی ایران گذراند.در عملیّات کربلای ۴ مجروح شیمیایی شد. در عملیّات والفجر ۸ شرکت داشت و سرانجام در تاریخ ۱۳۶۵/۱۰/۲۱ در منطقۀ شلمچه در عملیّات کربلای ۵ بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سر و صورت به شهادت رسید و او دوّمین مدال افتخار خانواده ابوالقاسم ذاکری شد. چون این خانواده بزرگوار دو شهید تقدیم اسلام کرده است.پیکر پاکش پس از تشییع با شکوه توسط مردم قدرشناس اردکان در بهشت شهدا در کنار همرزمان و برادر شهیدش محمود ذاکری به خاک سپرده شد.