شهید احمد محمدی میگوید:

« مادر، همسر و فرزند عزیزم اگر شهيد شدم شما هيچ گونه ناراحتى نداشته باشيد هميشه افتخار كنيد چرا که جاى من بهشت است. فرزندم را به درستی تربیت کنید. مادرجان برای همسرم مادرى كن. وقتى وهب به ميدان جنگ رفت و شهيد شد دشمنان سر او را براى مادرش و همسرش آوردند ولى مادرش سر وهب را پس داد و گفت سرى كه در راه خدا داده باشم پس نخواهم گرفت پس شما هم شهيدى كه چنين داده باشيد خداوند قبول مى كند.برادرانم سلاح مرا بر زمين نگذاريد كه دشمنان شاد مى شوند پدرم ناراحت نباش چون جاى تو بهشت است . خواهرانم مى خواهم اگر بدى از من ديده ايد مرا ببخشيد و مرا قربت كنيد. راه مرا ادامه بدهيد و تفنگ مرا به زمين نگذاريد.