وصیت نامه

« من با ميل و عشق فراوان به این جنگ مقدس قدم می گذارم، می دانم که حق با ماست و همیشه پيروز است و ما هم به خاطر حق مى جنگيم. چنان كه شهيد بشويم سعداتی ست بالاتر! فقط من از مادرم و خواهران و برادرانم تقاضا دارم كه پس از اينكه به درجه شهادت نائل گشتم هيچگونه ناراحتي نداشته و افتخار كنيد و همچنين به ساير دوستان بگوئيد كه حيدر راهى را رفته است كه سرور آزادگان حسين(ع) رفته و شما راه او را ادامه دهيد. نماز خود را بخوانيد. با خلوص نيت روزه بگيريد و خمس و زكات بدهيد. امر به معروف و نهى از منكر بنمائيد. حجاب اسلامى خود را كاملاً حفظ نماييد چون حجاب شما از خون ما که در جبهه می ریزد برای دشمن کوبنده تر است. برادران و خواهران، حال كه آرمانهای انقلاب اسلامى دارد به کشورهای ديگر نیز سرایت مي کند و كفار به مقابله شديدي با آن برخاسته اند، هر مسلمان بايد سهمي در آن داشته باشد و براي تداوم انقلاب يا خون بدهد و يا پيام خون خود را قادر به رساندن پيام به خوبي و كامل نمي بينم. اين راه را برگزيده ام و آمدم تا شايد خونم را براي حفظ و تداوم اين انقلاب اسلامي بدهم، زيرا حياتم آن طور كه بايد براي اين انقلاب ثمردار نبوده است و آرزو دارم اولين و آخرين سعادتم نوشيدن شربت گواراى شهادت در راه فضيلت باشد و آخرين حرفى كه از دهانم برآورم ا... اكبر خميني رهبر باشد.»