خاطرات شهید کمال نیک جویان

در خصوص ویژگی های شخصیتی ایشان، دوست و رفیقش حسین اعتصامی کبیر، با بیان مطالبی عنوان می کند: « ما از دوران کودکی با هم هم بازی بودیم و در یک مدرسه درس خواندیم. او از همان زمان از نظر معنوی در درجه بالایی قرار داشت و من خودم را شاگرد او می دانستم. بسیار مقید بود و اکثر اوقات با وضو بود. نشانه ترک محرمات در ایشان به جدیت مشهود می شد. نماز ،دعا، قرآن را وسیله ای برای ارتباط با خدا و اخلاق خوب و حسنه را برای جلب دوستان و دوستی ها می دانست. زندگی آن ها مثل زندگی دنیوی نبود. هیچ وقت به مظاهر دنیا توجهی نمی کرد. با دوستان که من یکی از آنها بودم رابطه سالم و صمیمانه وعواطف روحی خاصی داشت که انسان مجذوب آن می شد . همیشه با نظر مثبتی به جامعه خویش نگاه می کرد و پیروزی اسلام، سلامتی رهبر، بر پایی حکومت با عدالت از آرزوهای قلبی وی به حساب می آمدند. برای حمایت از امام و آیین های وی در تظاهرات بسیج و دیگر برنامه های انقلابی شرکت می کرد. او از پیروان راستین روحانیت بود و احترام به لباس مقدس آنها همیشه مد نظرش بود. انسانی صبور و شکیبا بود و همیشه آیه ان الله مع الصابرین را قرائت می کرد و زمانی که من عصبانی می شدم. با خنده می گفت:« باز شروع کردی »همین جمله را می خواند و باعث می شد تا من آرام شوم.»