وفاي به عهد

راوی فاطمه معطلی : حسین وقتی به مرخصی آمده بود از خوابی که در رابطه با شهادتش دیده بود برای ما تعریف کرد. به او گفتم که دیگر نمیگذارم که به جبهه بروید. گفت:من قولی داده ام که باید به آن عمل کنم و اگر نتوانم خلف وعده می شود.پس از استراحت چند روزه اش وسایل ایشان را جمع کردم و لباسهای تازه ای برای ایشان گذاشتم ولی او لباسهای نو را درآورد و گفت همان لباسهای قدیمی را برایش بگذارم ولی با اصرار من قبول کرد که لباسها را با خود ببرد.قبل از رفتن از خانه به او گفتم این دفعه مسافرت شما طولانی نمی شود.گفت: از 45 روز بیشتر نیست ولی شما چشم به راه نباشید.به او گفتم فصل کار نزدیک است و ما به شما نیاز داریم زودتر برگردید.او شروع به گریه کردن کرد وقتی علت گریه را پرسیدم گفت: به یاد خوابی افتادم که در جبهه دیده بودم وبه امام زمانم (عج) قول دادم که بعد از مرخصی برگردم و به خط مقدم رفته در آنجا به آرزوی دیرینه خودم برسم سپس با تمام همسایه ها واقوام خداحافظی کرد و گفت: شما را به اطاعت از امام خمینی سفارش می کنم و صبر و استقامت را از خدای متعال برای شما خواستارم و شما باید مثل زینب حافظ دستاوردهای انقلاب اسلامی باشید.