عشق به جهاد

راوی محمد صمدی: یادم است آخرین باری که پسرم به مرخصی آمده بود پس از سه روز تصمیم گرفت دوباره برود، چون قبلاً برگة مرخصی اش را دیده بودم و می دانستم هنوز هفت روز دیگر از مرخصی اش مانده است. به او گفتم پسرم کجا می خواهی بروی ـ پسرم قبلاً در جبهه شیمیایی شده بود و صدا وسینه اش وضعیت خوبی نداشت ـ گفتم کمی بیشتر بمان تا حالت بهتر شود سپس به جبهه برو. محمدرضا گفت نه پدر. خبردار شدم یکی از بچه های گردان ( تخریب چی گردان ) که اهل مشهد است به شهادت رسیده است. به دوستانم قول دادم به مشهد بروم و از خانوادة ایشان دلجویی کنم. ابتدا به مشهد می روم و از همان جا نیز عازم منطقه می شوم. پس از آن دیگر پسرم را ندیدم و پس از چند روز که از اتمام مرخصی اش می گذشت خبر شهادت او را برایم آوردند.