معجزات جنگ

راوی محمد علی مرادی: در عملیات رمضان که پای محمدحسین تیر خورده بود حدود چهل روز در بیمارستان تبریز بستری بود. خاطره ی مجروحیتش را این گونه برای ما تعریف می کرد: ما رفتیم و در بین عراقی ها گیر افتادیم یکی دست و پایش را از دست داد و من تیر به پای چپم خورد گفتم خدایا گرفتار شدم. سه کیلومتر خودم را کشاندم و همرزم مجروح را نیز کشیدم. وقتی عراقی ها راه می رفتند ما را نمی دیدند، خیلی تشنه بودم، رو به قبله کردم و خیلی گریه کردم از خدا کمک طلبیدم. بین خواب و بیداری جوانی آمد و گفت: چرا بی تابی می کنی؟ کاسه ی آبی دستش بود گفتم: به همرزمم بدهید به او داد و او آب خورد. دوباره آب کرد و به من داد گفتم: راه را گم کردیم گفت: نه راه شما گم کردنی نیست! راست بروید صد متر دیگر خودم را کشاندم دیدم کنار جاده ی ایرانی های خودمان هستیم و این خیلی عجیب بود و بیست و چهار ساعت بعد از این جریان او را به بیمارستان تبریز برده بودند و وقتی من او را دیدم گفت: پایم وقف امام است.