بدون عنوان

روزهاي خاصي روزه بود. بعد نماز صبح، خواندن قرآن و ادعيه اش ترك نمي‌شد. همیشه با وضو بود و از همسرش مي‌خواست براي بغل كردن و شير دادن به بچه وضو بگيرد. موقع نماز حسين را مي‌‌گذاشت كنار سجاده‌اش. بسم الله گفتن و وضو گرفتن را هم يادش داده بود. با حقوق كمتر از 2000 تومان سر مي‌كردند. مدتی هم در دوره ليسانس و فوق ليسانس ساكن خوابگاه متأهلی دانشگاه بود. يك بار که همسر و بچه‌هایش مريض بودند، چون جایی مسئولیت داشت، رفت و گفت انشالا حالتان خوب مي‌شود.