عشق به جهاد

راوی خدیجه برزگران: شبها اوقات فراغت را تا پاسی از شب مطا لعه می نمود و خلاصه آنرا برایم تعریف می کرد . او بعضی از شبها برایم سخنرانی می کرد و من هم گرم گوش کردن می شدم و بدقت آنها را در ذهنم ضبط می کردم ، چون فکر میکردم که برای مدتی مهمان من است . او از شهید و شهادت می گفت . از زینب می گفت : از اباعبد الله الحسین، از فاطمه ( س) از خدیجه کبری . همینطور از انقلاب در باره برخورد با منافقین ، از آخرت و از دنیای فانی ، می گفت : همسرم ! به این دنیا معتقد نباش چرا که فانی است ، در حالیکه ما دنیای باقی را پیش رو داریم . از شهادت نترس، ما می رویم و می جنگیم و انشاا.. که پیروزیم ، می کشیم و کشته می شویم ، تا امثال بهشتیها و مطهریها به آسانی از دست نروند . همسرم ! تو خودت میدانی و به دیگران هم بگو که ما از آمریکا نمی ترسیم ، از اسرائیل نمی ترسیم و حاضریم یک تنه مقابل تمام قدرتها بجنگیم و بایستیم و هیچ احساس ضعف نکنیم ولی از فساد جامعه، از بی حجابیها و از بی عفتیها واز بی تفاوتیها ننگ داریم و اگر خدای ناکرده اینا دامنگیر ملتی شوند آنها را به نوکری قدرتهای شیطانی در می آورند و سعی کنید امید ضد انقلاب نشوید. سختیها را تحمل کنید نق نزنید با توکل به خدا ما پیروزیم بر تمام تو طئه ها ......