وصیت نامه شهید محمدحسین میرحسینی

بسم رب الشهدا والصدیقین والصالحین ان الله اشتری من المومنین انفسهم و اموالهم بان لهم الجنة یقاتلون فی سبیل‌الله فیقتلون و یقتلون (توبه 110) همانا خداوند جان و مال اهل ایمان را به بهای بهشت خریداری کرده است. آنها در راه خدا جهاد می‌کنند که دشمنان دین را به قتل برسانند و یا به خود کشته شوند. حمد و ستایش خدا را خدای که همتا ندارد و از همه بی‌نیاز است و ما همه به او نیازمندیم و خدا را سپاس می‌گویم که راه صراط مستقیم را به من نشان داد تا در راه صراط مستقیم که همان راه انبیاء و اولیا دین و امان و شهدا است جان خود را تقدیم کنم. و خدا را هزار مرتبه بلکه بشتر شکر می‌کنم که خداوند عمر را در چنین موقعی قرار داد که بین حق و باطل نظاره‌گر باشم الان که این وصیت‌نامه را می‌نویسم در ماه بهمن ماه است و انشاءالله ماه آخر زندگی من خدا قرار می‌دهد و پایان زندگی دنیوی و اول زندگی اخری می‌باشد در این لحظه چند سفارشی دارم که می‌نویسم . نخست به مادرم است ای مادر، ای تو که مرا تا این زمان به خواست خدا بزرگم کردی و من امانتی از طرف خدا در دست تو بودم و الان هم صاحب امانت، امانت خود را پس می‌گیرد و تو نباید ناراحت باشی و مادر تو هرچه کردی صبر کن که خدا می‌فرماید: خدا با صابران است و ما در هیچ گاه به خود یا به دیگران مگو که فرزندم داماد نشده است وقتی که من پا به جبهه گذاشتم مثل آن روز بود که به خواستگاری نوعرسی رفتم و مادر از تو می‌خواهم که در هنگام تشیع جنازه من گریان مباشی حتی از تو می‌خواهم که خندان باشی. اما چند کلامی با برادرم صحبتی دارم و اما تو ای برادر تو هرچه کردی صبرکن. در جبهه‌ها شرکت کن و راه دو برادر خود را ادامه بده و هرگز هم مگو که داغ دو برادر دیده‌ام لیکن امیدوارم این عملیات آخرین عملیات باشد و شما خانواده شهدا به کربلا حسینی برسید ولی به فرض اینکه جنگ ایران و عراق تمام شد جنگ بین اسلام و کفر که تمام شدنی ندارد و بعد هم نوبت اسرائیل و قوم یهود است. اما ای خواهران شما هم مانند زینب کبری صبور باشید آن زینبی که مانند شیرزنی در یک روز داغ چند محرم دید. و چند کلامی با هم محله‌ها دارم که اول سنگر مساجد را حفظ کنید و هرگز پایگاه که سربازخانه امام زمان است خالی نکنید و اما چند جمله از آنان که در هنگام جنگ فرصت‌طلبی می‌کنند و به احتکار و گرانفروشی مردم را اذیت می‌کنند انشاءالله روزی می‌آید دقت آنان هم می‌شود. و من از تمام اهالی محمودآبادی اهم از کوچک بزرگ، زن و مرد، پیر و جوان می‌خواهم خدای نکرده بدی از من دیده‌اید می‌خواهم که از تعادل مرا عفو کنند که من زیاد گناه کرده‌ام و هرکس چیزی از من طلب دارند اهم از پول و چیز دیگر می‌خواهم به ؟؟؟ مراجعه کنند که فردا محشر من هیچ کدامش راگردن نمی‌گیرم و یا مرا عفو کنند. و در آخر از مادر برادر و خواهرانم و اقوام که از ته دل از من راضی باشند اگر خدای نکرده خطایی از من را دید مرا عفو کنید یا دانسته انجام داده‌ام یا ندانسته در پایان به امید پیروزی سنگرنشینان و طول عمر امام عزیز و سرفرازی پرچم اسلامی ایران . والسلام. محمدحسین میرحسینی.