وصیت نامه شهید علی رضا محمدی پورحاجی آبادی

بسم الله الرحمن الرحیم قال المعصوم (ع) "حاسبه قبل ان تحاسبه " به حساب خود برسید قبل از اینکه به حسابتان برسند. بنا بر مسئولیت خویش چند کلمه ای وصیت نامه شخصی می نویسم ای وصیت نامه خوانده نشود و تکثیر هم نگردد. ای پدر و ای مادر عزیزم شما که در طول زندگیم برای من زحمت فراوانی کشیده اید از شما می خواهم که این زحمت فراهم متحمل گردید می خواهم بعد از شهادتم بعضی از کارهای شرعی مرا که موفق به انجام آن نبودم برایم انجام دهید می خواهم که برای احتیاط نماز و روزه یک سالم را برایم قضا بگیرید یعنی اینکه یک سال نماز قضا برایم بخوانید (البته دو ماه آن را برای احتیاط نماز قضا شکسته به جا آورید) و یک سال حجم روزه قضا برایم بگیرید و پولی که طلب عمه و امیدوارم نگیرید ولی اگر خودشان دلشان شور می زند و ناراحت هستند اشکالی ندارد بگیرید و خرج کارهایم نماید و مجلس مرا برای آقا اباعبدالله حسین (ع) بر پا کنید و صاحب عزا را مهدی بخوانید و چرخ مرا به مهدی بدهید و پولی که از سپاه پاسداران بابت رفتن به جبهه می گیرند خرج کارهایم نمایید و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی چیزی نگیرید و خودتان این کارها را انجام دهید. حزب دیگر امیدوارم مرا حلال کنید و برای آمرزش گناهانم دعا نمایید و صبور و پایدار باشید گر چه می دانم داغ جوان سخت است ولی شما مقاومت کنید و صبر داشته باشید زیرا خداوند صابران را دوست دارد و به آنها وعده بهشت برین داده است شاید خدا به وسیله داغ من می خواهد شما را امتحان نماید پس شما صبر داشته باشید و مقاومت کنید و به کسی یا شخصی چیزی نگوید تنها چیزی که مرا خوشحال می کند این است که هر وقت می خواهید گریه کنید سر قبریم بیاید و گریه کنید آن هم آهسته و همیشه به یاد من باشید و هر وقت به یاد من بودید فقط برایم دعا کنید و صلوات بفرستید و خوشحال باشید زیرا این دنیا، دنیای فانی و نابود شدنی است خودتان دیدید که چه قدرها یا مردند یا شهید شدند بالاخره روزی شما هم می روید پس خدا را شکر کنید که فرزندتان در جبهه شهید شد و دعایتان این باشد که ای خدا این شهید را از شهدای واقعی قرار ده و او را با یاران اباعبدالله حسین (ع) محشور بگردان. امیدوارم که به وصیتهایم جامه عمل بپوشید و عمل نمایید و از شما می خواهم که از طرف من همه اقوام، خویشان وهمسایگان مرا بگوید که از من راضی باشند و برای من طلب حلال بودی بطلبید و کفش فوتبالی که یکی از هم شاگردیهایم به نام آقای رفعتی به من داده واکس زده و به او بدهید چون او رسم امانت این را به من داد و از او هم معذرت خواهی نماید و اگر کسی از من ناراضی است او را راضی نمایید. در آخر بر دست و بازوی تو ای پدر و ای مادرم بوسه می زنم و بر این بوسه افتخار می کنم. برای من دست نوازشی پدرانه و بوسه ی بر سر وصورت عمویم بکشید و او را مواظبت کنید زیرا او همانند فرزند امام حسین (ع) است و اگر بر دست و صورت فرزند خواهرم هم دست نوازشی داعیانه بکشید و بگویید دایی شما پیش حق تعالی رفت. در جبهه از حسین ذاکری 150 تومان پول قرض گرفتم که اگر شهید شدم به او پرداخت کنید. والسلام وصیت نامه ای دیگر به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و هستی بخش همه ما انسانها و مالک تمام موجودات جهان هستی و با سلام و درود بیکران بر امام زمان(عج) و نایب برحقش امام خمینی و سلام بر شهیدان راه حق و حقیقت و بر ادامه دهندگان راه آنان که با جان خود که عزیزترین سرمایه هر شخص می‌باشد در راه خدا و برای برقراری حکومت عدل الهی در این هوای سرد کردستان تا آن سرزمین گرم جنوب به حفظ و حراست از این مملکت و امت شهیدپرور می‌پردازند و امان را به این خصم زبون نمی‌دهند تا شاید خیال شومی را در سرش بپروراند و انشاءالله تا نابودی این کفار بعثی از پای نخواهند نشست. و با سلام به تمامی شما امت حزب‌الله که با نثار جان و مال خویش این سلحشوران جبهه حق را لحظه‌ای از مدد خویش باز نمی‌دارید و با سلام به پدر و مادر گرامیم وصیت نامه خود را شروع می‌نمایم امیدوارم که هرگونه بدی و نافرمانی از جانب من دیده‌اید به دیده عفو بگیرید و از من راضی و خشنود باشید که امیدوارم حقیر را مورد عفو خویش قرار دهید و نیز از تمامی اقوام به خصوص برادرانم و خواهرانم می‌خواهم که هرگونه عمل خطایی از من سر زده و موجب ناراحتی ایشان شده‌ام مرا ببخشند و از تمامی شما امت حزب الله بخصوص مردم مبارز و همیشه در سنگر شرب العین می‌خواهم که اگر خدای ناکرده موجب ناراحتی شما شده‌ام مرا ببخشید بدرستی که «ان الله غفور رحیم» و به امید آنکه همه مورد عفو خداوند متعال قرار گیریم و قلم عفو بر جرایم با بکشد. و در پایان از همگی تقاضامندم که اطاعت از امام و شرکت در نماز جماعات و جمعه و کمک به رزمندگان و شرکت در جبهه را از یاد نبرید و همیشه به یاد خدا باشید. و در ضمن من حدود 3 ماه روزه و هرچه قدر توانستید برایم نماز بخوانید. چون کاغذ برای نوشتن نداشتم لذا روی این کاغذ نوشتم امیدوارم که مرا ببخشید. و در ضمن قبر من هم کنار قبر حاجی دائی محمدکاظم واقع در مزار شرب‌العین می‌باشد. خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار- 66/12/20