وصیت نامه شهید خدارحم عباسی گودرزی

بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدایی که هستش بخش تمام موجودات عالم است. به نام آنکه آسمان را به این عظمت برافراشت و زمین را به این وسعت برای زندگی موجودات زنده قرار داد به نام خدایی که انسان را آفرید از قطره ای ناچیز و به آن آنقدر شعور و آگاهی داد تا جاییکه اشرف مخلوقات گردید. و به نام او که برای راهنمایی انسانها پیامبران را برگزید تا چراغ راه انسانها باشند.
شکر و سپاس خدایی را سزاست که ما را از امت پیغمبر آخر الزمان حضرت محمدبن عبداله و حضرت زهرا سلام الله قرار دارد و درود بر همه ی امامان معصوم (ع) وصیت نامه ام را آغاز می کنم.
اول از همه از همه ی دوستان و اهل خانواده می خواهم که خطاها و عیب های من را به بزرگی خودشان ببخشند تا اینکه مشمول رحمت خدای بزرگ قرار بگیرم. 
ای مردم بدانید که این دنیا چند روز بیشتر نیست و این دنیا محل گذر است و ما باید برای آخرتمان توشه برگیریم (الدنیا مزرعه الاخره). هر چه شما کردید و نماز و مساجد را خالی نگذارید. نماز جمعه را بر پا دارید و وحدت خودتان را حفظ کنید. 
از شما می خواهم جنازه ام را زیاد در دنیا نگذارید و بر سر این جا و آن جا خاک کردنم بحثی پیش نیاید چند سالی در میان روستای انقلابی زندگی کرده ام و مرا در همان جا دفن کنید. از شما و بچه هایم می خواهم بر سر مزارم حمد و فاتحه ای بخوانید و برایم دعا کنید. 
بچه هایم را به خانواده ام می سپارم و همه ی شما را به خدای متعال می سپارم و و همسرم نیز بعد از من راه خودش را هر طور که خواست انتخاب کنید و من مقداری مقروض می باشم از شما می خواهم آن را ادا کنید و مرا از دیون مردم راحت کنید. و اگر کوتاهی نسبت به شماها کردم من را ببخشید. دیگر حرفی ندارم. والسلام. خدا رحم عباسی.