وصیت نامه شهید عباس دهقان طزرجانی

بسم رب الشهدا والصدیقین 
به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان. با تقدیم احترامات به پدر و مادر گرامیم.  
اول با سلام و درود بی‌کران به رهبر جهان اسلام و انسانیت حضرت آیت‌الله العظمی موسوی الخمینی و دوم با سلام و هزار سلام خدمت پدر و مادر گرامی و ارجمندم، و سوم سلام بر شهدای صدر اسلام از جنگ بدر تا کربلا و از کربلا تا به حال، اول درود بر تو ای پدر گرامیم که توانسته‌ای مرا آنچنان به بار بیاوری که بتوانم جان خود را فدای دین مبین و صدیق اسلام کرده و اکنون که دارم این وصیت‌نامه را می‌نویسم به هیچ چیز جز شهید و شهید شدن فکر ندارم. 
اگر خدا خواست و من روزی به این درجه عظیم الهی دست پیدا کردم می‌خواهم که مرا در مزار شهیدان در بغل قبر دکتر پاکنژاد دو شهید مظلوم حسین زنبق مرا به خاک بسپارید تا بلکه روحم با شهید پاکنژاد و شهدای دیگر این جنگ تحمیلی در آرامش باشد. 
و اما تو ای مادر خوبم: که 19 سال برای من زحمت کشیدی، از تو می‌خواهم که شیرت را حلالم کنی، چون عجل رسیده بود و من وقت خداحافظی را هم پیدا نکردم، از تو می‌خواهم که مرا ببخشی و مرا هرگز فراموش مکنی و حالا دیگه دستم از چاره در دنیا کوتاه است. از تو می‌خواهم که روحیه مادری را که چهار فرزندش در راه اسلام فدا شدند در خود بدهی، و هرگز برای من اشک نریزی، و اگر هم گریه از روی دلشکستگی برایم کردی به یاد امام حسین باش و خواهرش زینب کبری.
و حالا تو ای برادر عزیزم و بهتر از جانم تو که حسین خود را به اسلام ادا کردی و شانه‌ات را از کوله‌بار عظیم که بر دوش داشتی سبک کرده‌ای، برای آخرین بار این جمله را برایت می‌نویسم، و این است که تو باید تنها به وصیت من عمل کرده و هرگز آن را فراموش نکنی. 
1ـ اول این شعر را با خط قرمز برروی سنگ مزارم می‌نویسی:
من آن گل پرپر شده روزگارم  به مقصد نرسیده به سر آمد سفرم زود  بر سنگ مزارم بنویسید که جوانم  این حادثه شوم کجا بود ندانم  2ـ امیدوارم که همیشه اوقات زندگی خویش در خوشی و کامیابی بگذرانید و سلام مرا خدمت زن‌داداش گرامی برسانید. 
3ـ از خط سیر این انقلاب خارج مشو و گوش به حرف پوچ بعضی‌ها مده. 
4ـ از تمام خانواده‌ام می‌خواهم که هر شب جمعه بر مزار شهدا رفته و برای آنها یک فاتحه خوانده و دعا برای رزمندگان اسلام.
والسلام ـ سرباز وظیفه دهقان.