خاطراتی از شهید علی اصغر ولی زاده

دوست شهید- احمدآقا محمدپور- می گوید : بنده از کودکی با ایشان آشنا شدم از لحاظ دینی و اعتقادات مذهبی بسیار خوب و ایده آل بودآنچه را که خودش دوست داشت و می توانست انجام می داد. به ما نیز توصیه می کردبه واجبات پایبند باشید و از محرمات دوری کنید. هر چه در توان داشت نسبت به دوستان و هم محلی ها انجام می داد ، یک زندگی ساده، مذهبی و سنتی داشت با من و سایر دوستان خود رابطه ای صمیمی و برادرانه برقرار می کرد. او آرزوی شهادت در سر داشت. در برنامه های بسیجی بسیار فعالیت می کرد. ارادت خاصی نسبت به ولایت خصوصاً بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران داشت. در مقابل ناملایمات و سختیها صبوری و مقاومت بیش از اندازه ای از خود نشانمی داد . ایشان روحیه بالایی داشتند. اگرکاری باب میل ایشان نبود نمی گذاشت آن کار را انجام گیرد.

خواهر شهید- خیرالنساء – می گوید: مهربانی برادرم به حدی بود که پدر و مادرم علاقه ای خاص نسبت به شهید داشتند. او در بین اعضای خانواده فردی دوست داشتنی بود و همه به وی علاقه مند بودند. به طوری که اگر برای کاری به بیرون از منزل می رفت و دیر به خانه می آمد اضطراب و دلواپسی عمیقی در بین خانواده، خصوصاً پدر و مادرم احساس می شد و در پی این بودیم که زودتر به خانه برگردد.