تقید به نملز

راوی احمد مرجانی: به یاددارم زمانی که برادرم مجید مجروح می شود فراموشی به اودست می دهد به طوری که حتی نامش را از یاد می برد. ولی جالب اینجاست که در این حالت هر روز هنگام نماز از پرستاران مهر می خواهد ونمازهایش را به طورکامل و قرائت صحیح می خواندبه طوری که پزشکان و پرستاران تعجب می کنند که چگونه این مجروح نامش را به یاد نمی آورد ولی نمازش را صحیح می خواند . بالاخره پس از پنج روز نامش را به یاد می آورد و ما در را به بالین خود می خواهد یک روز در بیمارستان از مادر طلب آب می کند که وضو بگیرد و نماز بخواند چون هنگام نماز صبح بود و درهمین حین جان به جان آفرین تسلیم می کند .