بدون عنوان

بصره برای عراق از اهمیت زیادی در زمان جنگ برخوردار بود و چون این منطقه نزدیک شلمچه قرار داشت در عملیات کربلای 4 عراق بین شلمچه و بصره را با موانع فیزیکی متعددی پوشانده بود. به طوری که اگر می‌خواستی 100 متر در آن منطقه پیشروی بکنی باید یکی دو گردان را وارد عمل می‌کردی. شهید داود در آن عملیات فرمانده گردان را برعهده داشت. وقتی که عملیات شروع شد، اولین گروهانی که وارد عمل شد، ازگردان ایشان بود.

گروهان ایشان قبل از گروهان‌های پیاده برای باز کردن معبر وارد عمل شد. بعد از مدتی که گذشت ایشان با بیسیم تماس گرفت و گفت: «وضعیت اینجا خیلی وخیم است به طوری‌ که نمی‌توانیم سرمان را بالا بیاوریم و کوچکترین حرکت ما باعث لو رفتن منطقه می‌شود و امکان دارد که بقیه واحدها نتوانند کارشان را انجام بدهند.» از آنجایی که دستور بود که آن کار انجام شود، ایشان نیروهای تحت امرش را حرکت داد و با علم به اینکه خطر شهادت و اسارت در پیش بود. ایشان کارش را شروع کرد. بعد از مدتی تمام نیروهای ایشان به شهادت رسیدند و خود ایشان به تنهایی توانست از معرکه جان سالم به در برد.

او در یکی از سنگرهای دشمن پناه گرفته بود تا بعد از دو ساعت جنگ نفس‌گیر، دقایقی را استراحت کند تا بتواند نیروهای کمکی که از عقبه می‌آمدند هدایت کند ولی در همانجا بر اثر اصابت خمپاره به سنگر به شهادت رسید.