وصیت شماره 1 - شهید عبدالرحمن چوپانی

بسم الله الرحمن الرحيم «و لاتحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون» گمان مبريد آنانکه در راه خدا کشته شدهاند مردهاند بلکه آنان زندهاند و نزد پروردگار خويش روزي ميخورند. با درود به امام امت و رهبر کبير انقلاب اسلامي و سلام بر شهداي گرانقدر اسلامي و آرزوي فرج عاجل حضرت ولي عصر(عج) و سلام و درود بر شما ملت حزب الله بسم رب الشهدا، اشهد ان ذلک الاالله وحده لاشريک له و اشهد ان محمدا عبده و رسوله پس از حمد و سپاس خداي يکتا سلامتي همه شما را از درگاه ايزد متعال خواستارم و براي همه شما آرزوي سلامت و طول عمر ميکنم از آنجايي که رفتن به جبهه واجب کفايي است براي کساني که تواني دارند بر هر کس واجب است که به ياري اسلام بشتابد و از اين دين خدا در برابر دشمنان اسلام دفاع کند من هم بر حسب وظيفهاي که اسلام بر دوش تک تک ما گذاشته مصمم بر آن شدم که عازم ميادين نبرد شوم تا بتوانم دين خود را به اسلام ادا نمايم مگر ميشود انسان در چنين موقعيتي که تمامي ابرقدرتها قصد نابودي اسلام را دارند انسان ساکت بنشيند و هيچ کاري انجام ندهد آيا وجود يک انسان با وجدان قبول ميکند که چشم خود را ببندد تا متجاوزان و جنايتکاران دست به سوي اسلامش و شرفش و کشورش دراز کرده و قصد نابودي آن را دارد ساکت بنشيند نه اين غيرممکن است سخنم به بعضي از مردم که دوست دارند که بتوانند در اين دنياي زودگذر و فاني به همه خواستههاي بيارزش خود برسند اينست که کسي که ميخواهد آزاد و بي بندوبار باشد ديگر نميتواند به خدا اعتقاد داشته باشد پس سعادت ابدي خود را رها کرده تا بتواند در دنياي چيرهدل شده روزي را مطابق هوي و هولان خود زندگي کند و هر چه ميخواهند بکنند ولي روزي پشيمان خواهد شد و ديگر پشيماني سودي ندارد. پدر و مادر عزيزم شما براي بزرگ کردن من رنج فراوان بردهايد ولي مطمئن باشيد که رنج و زحمت شما بيهوده نبوده است چون من فقط امانتي از خدا هستم و بسوي او برميگردم پس چه بهتر که در راه او به شهادت برسم. در پايان سلامت و طول عمر رهبر کبير انقلاب را تا ظهور و قيام حضرت مهدي(عج) از خداوند متعال خواستارم من ديگر عرضي ندارم و از همه کسانيکه از من ناراحتي يا کدورتي ديدهاند حلاليت ميطلبم. والسلام خدمتگزار شما عبدالرحمن چوپاني