بدون عنوان

به روایت از محمدحسن شبانی : همرزم خوشا آنانکه که جانان می شناسند طریق عشق و ایمان می شناسند بسی گفتیم و گفتند از شهیدان شهیدان را شهیدان می شناسند شهید شبانی با توجه به اینکه نسبت به سایر رزمندگان گردان سن و سال کمتری داشت اما جوانی شجاع، صبور و بی باک و با توکل و اعتقاد بود. هر گاه می خواست مطالبی را بیان نماید با تبسّمیس که بر لب داشت شمرده حرف می زد و سعی می کرد مطالبش را از روی شناخت و آگاهی بیان نماید. در مأموریتها داوطلب بود . ما هیچوقت نارضایتی در ایشان مشاهده نکردیم، باز هم تأکید می کنم یک چیزی که این شهید داشت همیشه آماده بود برای رزم یعنی شاید ایشان بیشتر از هر نیروئی آموزش دیده بود، در عملیات مختلف شرکت نموده بود. آمادگی این عزیز بیشتر بود، اگر شهید فنودی اوّل بود این نفر دوم در مأموریت بود. این شهید در بین پرسنل گردان خنده رو بود، حالتی داشت که همیشه خندان، متبسّم و … بود. به همین جهت هم او را دوست داشتند، همیشه حرفی را که می زد با خنده بود و هنوز بعد از چندین سال آن سیما و آن لبخندها در خاطر من و همة کسانی که با این عزیز بوده اند زنده می شود.