محبوبيت شهيد نزد ديگران

راوی عبدالحسین خاتمی: آخرین مرتبه ای که من برادر سید احمد رحیمی را دیدم در اندیمشک بود. زمانی که چند روز بعد عملیاتی شد و ایشان در آن عملیات به شهادت رسید! یادم است که آن موقع ما با گروهی از دوستان دانشگاهی به صورت امدادگر و پزشکیار به شکل تیم های اضطراری به جبهه اعزام شدیم. شب در خوابگاهی در اندیمشک با بچه های بسیجی خوابیده بودم که اتفاقاً در بین آن بچه ها یکدفعه سید احمد را دیدم که با یکی از دوستان لشگرشان به آنجا آمده بود! آن شب قسمت اعظم وقتمان را با هم صحبت کردیم که واقعاً برای من و ایشان جالب بود! آن شب تحولاتی را که شاید در این دو سال اتفاق افتاده بود را در سید احمد دیدم! من واقعاً می دیدم که سید احمد در این چند سالی که او را ندیده بودم در ابعاد فکری، سیاسی و مبانی ایدئولوژیکی چقدر پیشرفت و رشد کرده است! ایشان واقعاً یک موجود دوست داشتنی بود که یک معنویت و نورانیّت نیز در او می دیدم. ایشان فردا صبح از ما جدا شد و به سمت لشگر رفت و ما نیز به سمت لشگر حضرت رسول (ص) آمدیم و در پایگاههای امدادی مستقر شدیم. من هیچوقت آن ساعاتی را که با ایشان داشتم، فراموش نمی کنم.