وصیت شماره 1 - شهید ناصر نیلیه بروجنی

بسم الله الرحمن الرحیم
و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیا عند ربهم یرزقون گمان نکنید کسانی که در راه خدا کشته شده اند مرده اند بلکه زنده اند و نزد خدای خود روزی می خورند
پس از عرض سلام این وصیت نامه بنده ای از بندگان خدا ناصر ؟ می باشد که در مرحله اول جون این بنده ناچیز از هیچ راهی نتوانستم به این انقلاب کمکی نمایم شاید این قطرات خون ناچیزم من باعث پیشرفت این انقلاب گردد زیرا این انقلاب همانند درختی است که توسط خونابیاری شده خون عزیزانی چون بهشتی رجایی دستغیب و ... و هزاران شهید دیگر .
در کلام اول شما را به تقوا تقوا تقوا و پیروی از اسلام تشیع که هم اکنون سمبل ناطق و زنده ان دین روح الله خمینی کبیر نائب بر حق امام زمان عج می باشد متوجه می کنم و از شما می خواهم برای پیروزی ان تا اخرین خون خود دریغ نکنید .
ای مادرم از تو می خواهم گریه نکنی ولیکن جایی گریه کن که دشمنان شاد نشوند و برای مظلومیت امام حسین ع و یارانش گریه کن و به درگاه خدا شکرگزار باشید که توفیق شهادت را به این بنده ناچیز عطا نمود .و در همه امور صبور باشید ان الله مع الصابرین .
از همه میخواهم مرا حلال کنید و در حدود یک ماه نماز و روزه برایم به جا اورید اگر بیشتر هم شد که چه بهتر .کتابها را به مسجد برده و از تکثیر زیاد پوستر و عکس خودداری نمایید .خواهر و برادرم از شما می خواهم سنگرم را خالی نکنید.