شهید علی سماقی میگوید:

خدایا تورا خواستارم که در وهله اول به من زبانی عطا کنی که شکر نعمات فراوانت را بکند . خدیا در این خلوت شب رو به قبله در کنار قران کتاب آسمانی ات و با حالت خضوع و خشوع و با وضو دارم این چند کلمه را هر چند که خودم را ناتوان و عاجز میدانمم مینویسم . از تو میخواهم مرا کمک کنی و نگذاری هواهای نفسانی بر من حاکم شود. برادران شما را وصیت میکنم به نماز که مبادا ترک شود . به قرآن اهمیت بدهید زیرا که قران چراغی است که فقط عاشقان پروانه وار در اطرافش پرواز میکنند و در شعله عشقش میسوزند