وصیت نامه

شهید محمد اتابه در ۹ آبان ماه سال ۱۳۹۵ و در منطقه آکادمی نظامی شهر حلب به فیض شهادت نائل آمد.

بسم الله الرحمن الرحیم

اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمدا رسول الله و اشهد ان علی ولی الله

با تقدیم درود و سلام به محضر مقدس حضرت ولی عصر ارواحنا فدا و نایب بزرگوار و عزیزش خورشید تابان امید محرومان، پدر یتیمان، جان دهنده به این تنهای بی جان امام خامنه ای و با درود و سلام به شهدا و خانواده گرانقدرشان و بر رزمندگان پرتوان اسلام.

شهادت در قاموس اسلام کاری ترین ضربات را بر پیکر ظلم و شرک و الحاد میزند و خواهد زد و تاریخ اسلام این را ثابت کرده است، من نیز در پوست خود نمیگنجم و پاهایم به امر من نمیباشند و خویش را در قفس محبوس میبینم و میخواهم از قفس به در آیم، جنگ در سوریه “جنگ ما” جنگ علیه کفر است و ملت ما باید خودش را آماده هرگونه فداکاری نمایند و در چنین میدان وسیع و این هدف رفیع انسانی و الهی جان دادن و فداکاری امری بسیار ساده و پیش پا افتاده است و خدا کند که ما توفیق شهادت متعالی در راه اسلام و با خلوص نیت پیدا کنیم.

خدمت پدر و مادر عزیزم سلام عرض میکنم و از آن بزرگواران طلب بخشش میکنم و ای عزیزان شما حق بزرگی بر گردن من داشتید و باید ببخشید که نتوانستم فرزند خوبی برای شما باشم و جبران آن همه محبت ها را بکنم اما چه کنم که همین مقدار امانت در دست شما بودم و قول میدهم ان شاءالله اگر شهید شدم و خداوند این حقیر را جزء شهدا قرار داد حتما شما را شفاعت خواهم کرد و زبان ناقص و قاصرم توانایی تشکر از شما بزرگان را ندارد امیدوارم خداوند متعال صبر و اجر به شما عنایت فرماید. یاد و خاطره مادر بزرگ عزیزم گرامی باد.

• سخنی با همسر عزیزم و فرزند دلبندم امیر حسین :

همسر گرامی و فداکارم مرا حلال نما و این را بدان که بسیاری از توفیقات معنوی و دنیوی که نصیب من شده همه اش از لطف و دعا و صبر و استقامت تو بود. همانا که گفته اند مرد در دامن زن به عرش می رود گویای سیما و اعمال و رفتار توست. و این را هم میدانم که بهترین تعلیم و تربیت را به فرزندم خواهی آووخت و از تو میخواهم که به تمامی حساب و کتاب های من که از آن کاملا آگاهی رسیدگی کن ان شاءالله به لطف پروردگار حقی بر گردن من در این دنیا نباشد و باقی نماند.

همسر عزیز و فداکارم بارها برایت گفته ام که در تمام لحظات زندگی ام خصوصا پیاده روی اربعین و حرم اربابم ابا عبدالله الحسین(ع) و حضرت عباس(ع) برایت دعا کرده ام که انشاءالله بهترین سعادتهای دنیوی و اخروی نصیبت گردد و باز در این سفر پر از عشق و معرفت در جوار حرم پر از رحمت و معرفت حضرت زینب(س) و حضرت رقیه (س)برایت دعا میکنم که در این لحظه های تنهایی و در آن عالم محشر با بهترین و عزیزترین زنان عالم هستی که هم نام توست و مادر همه ماهاست که ان شاءالله من هم در لحظه مرگم به دیدارشان ناءل شوم همنشین باشی و در روز قیامت از تو شفاعت نمایند. ان شاءالله

پسرم و عزیز دلم امیر حسین جانم، بابایی من : خیلی دوستت دارم زیبایی نگاهت و چشمانت هیچ گاه فراموشم نمی شود. پسرم بابا رفت که حضرت زینب(س) تنها نماند. خانم زینب(س) در کربلا تنها ماند و در کربلا ماها نبودیم ولی حالا چی، اکنون کربلای دیگر آغاز شده اگر من باز جا بمانم در آن روز حساب در برابر مولایم و پروردگارم و معبودم چگونه سر بالا بگیرم، آن هم با دستی خالی و بی توشه …

امیدوارم ان شاالله  این راه توشه ای باشد برایم در آن روز حسرت و شرمندگی …

فرزندم امیر حسین بابا تا میتوانی به مادرت محبت کن و به او توجه نما و از حرفها و رفتارها و کردارش پند بگیر و آنگونه رفتار کن که خداوند دوست دارد و میپذیرد و تابه ولایت باش که انسان بی ولایت پوچ است و توشه ای به همراه ندارد. به نماز و واجباتت توجه کن و بدان همیشه و همه جا خدا حاضر و ناظر بر اعمالت هست، برایم دعا کن و بدان که من هم برایت دعا میکنم. ( شهید محمد اتابه )

• سخنی با برادران و خواهران عزیزم:

خدا را شکر میکنم که برادر شما بودم. برادران و خواهران عزیزم مرا ببخشید که نتوانستم برادر خوبی برای شما باشم واگر از حقیر اذیت و آزار دیده اید حلال کنید و مراقب پدر و مادر باشید و برایم دعا کنید و ان شاالله هر کجا که هستید خداوند پشت و پناه شما و فرزندانتان باشد. انشالله فرزندانتان که میوه های وجودتانند همه شان موجب سعادت و عزت شما باشند و در تمام لحظات زندگی خدا یار و یاور آنها باشد و آنها باید بدانند که سعادت در دنیا و آخرت انجام واجبات و ترک محرمات است.

• سخنی با پدر و مادر همسر عزیزم :

امیدوارم که حقیر را می بخشید چه کنم که عشق به معبود و اباعبدالله و حضرت زینب (س)بیش از این اجازه نداد در خدمت شما باشم و امیدوارم که این حقیر را حلال کنید و از همه محبتها و زحماتتان که برای زندگی مان کشیدید سپاسگذارم و از همه نزدیکان و اقوام شما نیز حلالیت می طلبم.

• سخنی با دوستان و همه آشنایان:

از همه دوستان و همکاران و همه کسانی که به نحوی با آنها در ارتباط بودم حلالیت میطلبم و التماس دعا دارم و امیدوارم اگر حقی بر گردن شما دارم مرا ببخشید و حلال نمایید. و اگر حقی از شما بر گردن من است حتما آنرا به همسر و یا پدر و مادر و یا برادر و خواهرانم یادآوری نمایید تا دین شما ادا گردد. ” انشاالله “

و بر همه واجب است مطیع محض فرمایشات مقام معظم رهبری که همان ولایت فقیه می باشد، باشند. چون دشمنان اسلام کمر همت بستند تا ولایت را از ما بگیرند و شما همت کنید متحد و یکدل باشید تا کمر دشمنان بشکند و ولایت باقی بماند و مگذارید که یک بار دیگر هم شیعه و شیعیان تنها بمانند همچون تنهایی مولایمان حضرت علی(ع) و درد دلهایش با چاه و مادرمان حضرت زهرا(س) در بین در و دیوار و اربایم اباعبدالله الحسین(ع) در کربلا و …

وصیت میکنم قبل از اینکه مرا در قبر بگذارید بر روی قبرم مصیبت مادر غریبم حضرت فاطمه (س)و اربابم اباعبدالله الحسین(ع) را بخوانید و زمانی که تابوت مرا گرفتید و به سوی آرامگاه می برید تا میتوانید ذکر مهدی (عج)و حضرت زینب (س)را صدا بزنید.

در آخر به یاد شهید بزرگوار سید احمد پلارک که با خدای خود می گفت : خدایا به ما توفیق اطاعت و فرمانبرداری به این رهبر و انقلاب عنایت بفرما، خدایا توفیق شناخت خودت آنطور که شهدا شناختند به ما عطا فرما و شهدا را از ما راضی بفرما و مارا به آنها ملحق کن. خدایا عملی ندارم که بخواهم به آن ببالم، جز معصیت چیزی ندارم والله اگر تو کمک نمیکردی و تو یاریم نمیکردی به اینجا نمی آمدم و اگر تو ستار العیوبی را بر میداشتی میدانم که هیچ کدام از مردم پیش من نمی آمدند. هیچ بلکه از من فرار می کردند حتی پدر و مادرم. خدایا به کرمت و به مهربانیت ببخش آن گناهانیکه مانع از رسیدن بنده به تو می شود. الهی العفو …

اللهم ارزقنی توفیق شهادت فی سبیلک – آمین

” سایه مقام معظم رهبری مستدام باد “

و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته

حقیر – محمد اتابه

ظهر جمعه ۹۴/۱۰/۴