وصیتنامه شهید ابراهیم آل محمد
بسم رب الشهداء و الصدیقین و الصالحین المؤمنین
ضمن آرزوى طول عمر امام عزیز امت، و پیروزى رزمندگان اسلام بر كفر، شهادت را مؤمنى پیدا مى‌كند و شهادت، ارث است كه از سید الشهداء (ع) به ما رسیده است و باعث افتخار بازماندگان است. آن قدر به جبهه مى‌روم و مى‌جنگم تا شهید شوم، اى پدر و مادر عزیزم، راضى نباشید كه در رختخواب ذلت بمیرم، مانند امام حسین (ع) در میدان نبرد به فیض شهادت نائل آیم.
اى پدر عزیزم، اگر چه مرا در آن خانواده‌اى كه تأمین خانواده و زحمت مرا با سخت ترين شرايط كشیدى، امیدوارم مرا حلال كنید. اى پدر عزیزم، مى‌دانم داغ جوان سخت است در صورتى كه در صحراى كربلاى سرور و سالار شهیدان حسین بن على (ع) بر بالین جوانش نتوانست تحمل كند، پدر مهربانم، من راضى نیستم در تشییع جنازه من چشم هایت را گریان ببینم، با گریه تو دشمن شاد خواهد شد، اگر چندین دفعه خداوند، مرا زنده كند افتخار مى‌دانم كه شهید شوم كه باعث افتخار مى‌باشد.
مادر عزیزم، تو هم در عزاى من لطمه به صورت خود مزن كه باعث رنج فرزند دلبندت مى‌باشد، مادر عزیزم، آرزو داشتید كه من داماد شوم و تو هم شاد گردى ولى افتخار كن در میان زن ها، كه خداوند متعال به تو اين لطف را عطا فرمود.
در خاتمه پدر عزیزم، جنازه مرا در سبزوار، در كنار مزار شهدا دفن كن كه از تصدق خاك شهدا بى فیض نمانم.
اگر برادران عزیزم، من به فیض شهادت نائل شدم تقاضایى از شما دارم، در راه دین و قرآن و اسلام، سنگر ما را خالى نگذارید و اسلحه بر زمین افتاده ما را كه باعث آبروى اسلام است بر دوش گرفته از دین اسلام، قرآن، ناموس و میهن پاسدارى كنید كه باعث خشنودى امام زمان و سید الشهداء (ع) مى‌باشد. باقى والسلام
خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدى خمینى را نگهدار
ثبت دیدگاه