وصیتنامه شهید ابراهیم آلبوغبیش

بسمه تعالى
ان الذین آمنوا و هاجروا فى سبیل الله باموالهم و انفسهم اعظم درجه عندالله فالئك هم الفائزون
بادرود به رهبر كبیر انقلاب اسلامى امام خمینى (رض) ابراهیم زمان امیدمستضعفین.قلب ملت هاى رنجیده كه فرد آنها را میدانید و عامل آنها را شناخته و آنچنان قهرمانانه از كشور اسلامیمان دفاع میكنند. كه حیرت جهان برانگیخت.
اینجانب ابراهیم آلبوغبیش وصیت مى‌كنم
شكر مى‌كنم خدا را كه توفیق را به من داد كه بتوانم وظیفه شرعى خودم را در حد توانائیم نسبت به اسلام و قرآن انجام دهم. و در مدت هفده‌سال عمرم این زمان كه عازم جنگ مى‌باشم بهترین زمان عمرم را مى‌بینم و از خدا تقاضا دارم كه مرا در بسترنمیراند ومرا در راه اسلام به دست شقى‌ترین بندگان بیمراند. این بود آرزویم از خداى خودم.میخواهم كه‌برایمان من عطاء كند. كه فقط راه حسین(ع) را دنبال كنم.
هدف من از اعزام به جبهه جنگ فقط بر انداختن كفرو سستى است كه بر مردم مسلمان این مرزو بوم وارد میشود و مكتبى را كه من پذیرفته‌ام درآن مسئولیتش را سنگین به دوشم احساس میكنم و باید دین خود را تا آنجا كه توان دارم به‌اسلام و مردم اداء نمایم.
هیچ چیز درزندگى جزءشهادت آرزوى من... نیست و هیچ چیز نمى‌تواند گلوى تشنه مرا سیراب‌كند«جزشهادت»