وصیتنامه شهید ابراهیم موسوی گورابی

بسم الله الرحمن الرحیم
ان تنصرالله ینصركم و یثبت اقدامكم (قرآن كریم )
اللهم اجعلنى من جندك فان جندك هم الغالبون.
خدایا مرا جز لشكر خود قرار ده زیرا لشكر تو پیروز است.
پدر و مادر عزیزم من آرزوى شهادت را داشتم زیرا معلم بزرگوارمان امام حسین (ع) درس شهادت را به یاد داد اكنون شهیدان مرده‌اند و ما مرده‌ها زنده هستیم. شهیدان سخنان را گفتند و ما كرها مخاطب آنان هستیم. آنها گستاخى آنرا داشتند كه وقتى نمى‌توانستند زنده بمانند مرگ را انتخاب كنند رفتند و ما بى‌شرمان ماندیم و صدها سال است كه مانده‌ایم و جا دارد كه دنیا بر ما بخندد كه ما مظاهر ذلت وحسین و زینب مظاهرحیات و عزت.
امروز شهیدان پیام خویش را با خون خود گذاشتند. اكنون شهیدان كارشان را به پایان برده‌اند و خاموش رفته‌اند.همه‌شان، هركدامشان نقش را خوب بازى كردند. معلم، پیر، جوان، بزرگ، كوچك هركدام به نمایندگى وبعنوان نمونه درسى به همه و به همه پیران و به همه بزرگان وبه همه كوچكان. با مردنى به زیبائى و با این همه حیات را انتخاب كرده‌اند.
و كذالك جعلناكم امه وسطا لتكونوا شهداء على الناس و یكون الرسول علیكم شهیدا.
خطاب به ماست. مسئول این هستیم كه با این میراث عزیز شهدا و مجاهدانمان و امامان و رهبرانمان و ایمانمان و كتابمان ملتى نمونه بسازیم تا براى مردم جهان شاهد باشیم و شهید باشیم و پیامبر براى ما نمونه و شهید باشد.
پدر جان پیام امام را لبیك گفتم و آن چیزى كه اسلام از من میخواست باید انجامش میدادم. مادر جان آرزوى هر فرد مسلمانى است كه در راه هدفش كشته شود هر چه بخواهد میشود. تا اسلام هست جنگ هم هست.
اگر میگوئید دست اسلام و قرآن است كه باید بیامدم به جبهه. خانواده عزیزم خدا داد و درراه خدا بایدبرویم پدر این آرزوى شهید شدن را در سرم همیشه میپروراندم و به آرزویم رسیدم مادر جان خوشحال باش كه نوجوانى را از دست دادى و این افتخارى است براى هر مادرى.
 خمینى اى چراغ عالم افروز     به توپ و تانك دنیا گشته پیروز
شهیدم من شهیدم من به كام خود رسیدم
الله اكبر  لا الله الا الله  اشهدان محمدا رسول الله
خداحافظ پدر و مادر و برادران و خواهران و اقوام و خویشن مرا ببخشید.
حلالم كنید اگر بدى یا خوبى از من دیدید به بزرگى خودتان من را حلالم كنید.
 سید ابراهیم موسوى