وصیتنامه شهید ابوالقاسم بهرامی

حال که تصمیم به نوشتن آخرین وصیت نامه خود دارم آرزوی من این است که بتوانم سربازی سرفراز برای اسلام و ایران باشم و تصمیم دارم تا آخرین قطره خونم در بیرون راندن مزدوران بعثی سعی و کوشش نمایم (با امید پیروزی حق بر باطل).
من بارها و بارها شاهد و ناظر آثار و علائم حمایت و کمک خداوند به ما لشگریان اسلام و ایران بوده ام. آن زمان که آخرین قدرت ما تنها 6 تانک بود، در مقابل 200 تانک مزدوران. آری هیچ چیز غیر از نیروی ایمان و اتکا به کمک خداوند نمی تواند تصور شهامت و پای مردی اندک در مقابل انبوه باشد و پس از آتش گرفتن آخرین تانک، ما باز هم وعده خداوندی را زمزمه کردیم که می فرماید: دشمنان شما را از آدم های نادان آفریدیم. بله نادانان و مزدوران صدام بزرگترین اشتباه نظامی را انجام دادند و خود را در گرداب نابودی از خشم سپاه اسلام انداختند و باز هم آخرین بار در فتح الله اکبر و شحیطیه باید با صراحت بگویم فتح ما فقط فتح اسلام بود، کمک خداوند بود. وگر نه نبرد ما و آنها قابل مقايسه نبود، استحکامات آنها بسیار مستحکم تر بود. شکر خدا که از حمایتش برخورداریم و آرزو می کنم با انهدام کفر صدامی، اسلام ما و ایران ما و رهبر ما تا انقلاب مهدی موعود (عجل الله فرجه) پایدار باشد.
و اما وصیتم برای بازماندگان:
مادر و همسر عزیزم! شماها سعی کنید که در موقعی که من به افتخار شهادت نائل آمدم خود را ناراحت نکنید، زیرا فرزند تو و همسر تو در راه بزرگداشت نام اسلام و ایران و در مصاف با متجاوزین و مستکبرین از خدا بی خبر که بزرگترین علائم کفر آنها متوجه دولت و شهرهای مدافع ماست؛ جان خود را تقدیم نموده است.
اگر شهید شدم اصلاً ناراحت نباشید و نگرانی به خود راه ندهید و سعی کنید هادی عزیزم را در دامان پاک خودتان خداشناس، با ایمان و در صراط مستقیم اسلام پرورش دهید و او را همواره در مسیری که خداوند از طریق قرآن و پیامبر (صلي الله عليه و آله) به ما فرموده اند هدیت کنید و به او بیاموزید که جز راه حق و حقیقت و کمک به مستضعفان و ایستادگی در مقابل کافران نرود.