وصیتنامه شهید احمد حسن پور

من امروز به خواسته ی خود که همانا شهادت و کشته شدن در راه خدا بود برسم و دینم را دینم ادا کنم بسی مایه ی سرافرازی والدینم است که فرزند خود را در چنین راهی به جایی که باید برود با یک درجه بسیار مهم و والا که همانا شهادت در راه خدا بود برسد و من رسیدم و هم اکنون که شما این وصیتنامه را میخوانید من در پیش شهیدان بزرگ همچون امام خمینی و شهیدان انقلاب همچون بهشتی غیره میباشم مادر و پدر شما خیلی برای من زحمت کشیدید و بزرگ کردید ولی در راهی که باید بفرستید فرستادید
من از کسانی که این وصیت نامه را میخوانند انتظار دارم به رهنمونهای امام کبیر گوش دهند و قدر امام بدانند که بعد پشیمان نشوند مثل زمان امام حسین که بعد فهمیدند و چه افرادی بودند که میگفتند کاش در زمان امام حسین بودیم وجان خود را فدای او میکردیم حالا این گوی و این میدان
پدر و مادر از شما تمنا دارم که در غم من سوگوارنباشید و خدای نکرده گریه نکنید که دل دشمنان شاد شود خونسرد باشید که بازگشت
پدر و مادرخواهشی که از شمادارم این است که چون من به برادران و خواهران من دروس اسلامی بیاموزید و انان را به نماز و احکامی الهی دعوت کنید وخط سرخ امام را به انان بیاموزید که همان شهادت است