وصیتنامه شهید احمد صمدزاده

بسم الله الرحمن الرحیم
ولا تحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون.
با درود فراوان به رهبر كبیر انقلاب اسلامى ایران وملت مبارز و شهید پرور وبا درود و صلوات به شهداى واقعه كربلا وكربلاهاى ایران وبا سلام به تمام دوستان وآشنایان وخانواده بزرگوارم.
مكتبى كه شهادت دارد اسارت ندارد.«امام خمینى«
شهید قلب تاریخ است.«دكتر على شریعتى»
هر انقلاب دو چهره دارد خون وپیام و هر در خت انقلاب باید با خون آبیارى شود.امروز هر انسان متعهد باید تصمیم نهائى خود را اتخاذ نماید:
1- مقام والاى شهادت 2- قبول ذلت وبردگى.
كه من بعنوان یك انسان مسلمان ومقلد امام خمینى اولى را انتخاب مى كنم هموطنان عزیز:
اینك كه انقلاب اسلامى ایران به این مرحله رسیده وملت وبا دادن خونهاى خود بر نام ونشانى امپریالیست جهانى بویژه آمریكاى متجاوز خط بطلان مى كشد وهمواره بر نابودى دشمنان اسلام وایران اقدام مى نماید وآمریكاى جنایتكار كه با دستهاى مرموز صدام به آب وخاك ما تجاوزكرده ودائما شهرهاى ما را آماج موشكهاى خود قرار داده است وظیفه ما جوانان است كه امروز از خود دفاع كرده ودر جبهه‌هاى نبرد حق علیه باطل شركت كنیم تا با دادن خونهاى پاك خود آنان را به زباله دانهاى تاریخ بفرستیم وشما اینرا مى دانید كه فقط در سایه رهبرى امام مى توانید پیروز شوید وگرنه عواملى كه هواره دم از خلق مى زنند كارشان زار است چون آنان به گفته خود ایمان ندارند واكنون من نیز وظیفه خویش دانسته كه در جبهه هاى نبرد با آمریكا شركت كرده تا با نثار خون خود سهمى در این انقلاب بزرگ جهانى داشته باشم وذره اى هم كه شده توانسته باشم با خون خود شعار مر گ بر آمریكا را بنویسم ازقرارى كه معلوم است در همین چند روز آینده حمله اى داریم ومن با نام خدا وبا یاد خدا وبه خاطر خدا در این نبرد شركت خواهم كرد وگلوله هایم را بر قلبهاى مزدوران آمریكا وصدام نشانه خواهم رفت تا دشمنان را به جهنم واصل كرده ومردم ایران براحتى زندگى كنند واگر لایق شهادت باشم در این جنگ شهید میشوم واین افتخار بس بزرگ است براى من كه خدا نصیبم میسازد واز برادران عزیزم مى خواهم كه اگر من شهید شدم طبق وظیفه شرعى وانسانى خود سلاح مرا ودیگر شهدا را به دست گیرند تا آن سلاحها بدون صاحب نماند ومبادا گلوله‌ها نخورده به قلب دشمن باقى بماند وهیچ باكى نداشته باشید كه ما پیروزیم وسعادت در شهادت است.
وصیت به خانواده ام:
وتو اى پدر بزرگوارم ومادر عزیزم سلام قلبى من بر شما باد بسیار متشكرم كه مرا دردامان پاك خود پرورش وتربیت دادى وبدینگونه تحویل جامعه اسلامى دادید بسیار شادم از آنچه مرا با شیر حلال‌تان وبا دستهاى پینه بسته تان بزرگ كردید ودر این راه چه مشكلات ورنجها كه نكشیدید در عوض پدرم من بتو خدمتى نكرده بودم مرا به بزرگى خودت ببخش واجر شما را از درگاه خداوند متعال خواستارم.وتو اى مادر دلبندم از تو مى خواهم فرزندانت را چون من تربیت كرده وهرگز سستى بخود راه ندهید ودر این راه صبر واستقامت وحوصله داشته باشید وتو اى برادرم از تو مى خواهم راه حسین را در پیش بگیرى وسلاح را به دست گرفته تا چشمان من در انتظار نباشد ودر نزد خدا خجل نشوم.وشما اى خواهرانم از شماها میخواهم چون زینب باشید وبرادرى باحسین را بیاد آورید ودر انجام وظایف دینى ذره اى غافل نباشید كه ما پیروز هستیم ومن خونم را درراه خدا ودرراه قرآن ودر راه خلق خدا ومیهن اسلامى ایران نثار كرده ام وسعادت یافته ام واز همه شماهامتواضعانه تقاضا وتمنا دارم پس از شهادت من اصلا ذره اى ناراحتى به خود روا ندارید وبر مزار من گریه وزارى نكنید كه روح من شاد باشد.
در خاتمه هر آنچه كه به من تعلق مى گیرد خانواده ام هر طور شایسته میدانند عمل كنند من از فرسنگها راه دور دستهاى شما را مى بوسم وبراین بوسه افتخار مى كنم ونیز در آخر سلام گرم وصمیمانه مرا كه حاكى از عشق ومحبت است به كلیه اقوام ودوستانم رسانده وطلب بخشش كنید.والسلام
روح من منتظر شادیها وسهادتمندیهاى شماست.اتحاد را حفظ كنید