وصیتنامه شهید احمد محمودی

بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدای بزرگ
شهید قلب تاریخ است.
سلام، سلام من بر شما پدر و مادر عزیز، و درود من بر شما برادران و خواهران گرامی و همه شما عزیزان که تمام امید من بودید و هستید. امیدوارم که با یاری خدا همه شما سلامت بوده و هیچ غمی نداشته باشید. من که در تمام مدت چه آنجا و چه این جا در این بیابان و سنگر نگرانی جز یاد شما عزیزان ندارم، در این مدت چند ساعتی که شاید امید برگشتن برایم نیست خواستم چند کلامی با شما سخن بگويم. اگر چه خوبی و چه بدی از من دیده اید امیدوارم به خاطر جوانی، مرا ببخشید منم آنچه که در این وصیت نامه می خواهم برایتان بگویم این است که کم و بیش می دانید این امت قهرمان ایران برای چه انقلاب کردند و برای چه با توطئه های ابرقدرت ها می جنگند و ما که با يكي از توطئه هاي او در ستیز هستیم؛ یعنی در جنگ با دست نشانده او صدام، می دانیم که اگر در این راه بكشیم پیروزی با ماست و اگر هم کشته شویم چه باکی، باز هم طبق وعده خداوند پیروز هستیم و به آنجایی که خداوند وعده داده شاید راه یابیم.
  از تمامی شما عزیزان مي خواهم، همیشه به یاد خدا باشید، از خدا بترسید، ما برای خدا قیام کرده ایم، برای زنده کردن این مکتب الهی جنگیدیم. از همه شما مي خواهم بندگی خدا را بکنید، نه بنده شکم خود نه بنده نفس، بلکه بنده الله باشید، نماز بخوانید و از خدا تشکر کنید به خاطر این همه نعمت ها. من سرانجام به آرزوی خود، یعنی شهادت رسیدم می دانم اين سعادتی است که نصیب هر کس نمی شود خوشحالم که خدا نصیب من کرده و مرا مورد رحمت خود قرار داده است.
چند کلامی هم با پدر و مادر عزیز دارم، می خواهم بعد از رفتن من هیچ غمی به خود راه نداده و حتی قطره ای اشک برایم نریزید و شهادت مرا تبریک بگویید؛ زیرا در دین ما اسلام، شهادت یک افتخار است، خوب حرفی دیگري ندارم.
همه شما عزیزان و همچنین اقوام و تمامی دوستان را به خدای بزرگ می سپارم، امیدوارم در نگهداری این انقلاب که ثمره خون این همه شهید است کوشا باشید. دنباله رو خط امام و اسلام باشید، همه شما عزیزان که در تمامی مدت به یادتان بودم و هستم به خدا می سپارم و آرزوی خوشبختی برای همه شما دارم.
به امید پیروزی تمام مستضعفان بر مستکبران
فرزند حقیر شما
احمد محمودی

نظری وجود ندارد