وصیتنامه شهید اسلام مصری

بسم الله الرحمن الرحيم
با سلام و درود فراوان به امام و امت شهيدپرور ايران از شهداى انقلاب كربلاى حسينى تا انقلاب كربلاى خمينى سخنم را آغاز مي كنم. به مصداق آيه شريفه قرآن كريم و اجرا نمودن فرمان ولايت فقيه و لبيك گفتن به نداى (هل من ناصر ينصرنى) رهبر و دفاع از مكتب و عقيده ام تصميم گرفتم دوباره هجرتى آغاز كنم و به يارى اسلام عزيز تنها راه نجات انسان ها از بدبختى و گرفتارى و راه رسيدن به كمال انسانى در دنيا و آخرت است، بشتابم.
اسلامى با تلاش و مبارزه پيامبران و امامان به مارسيده است و امروز اين پرچم پر افتخار را امام بزرگوار، اين روح خدا به دست گرفته و به پيش مى رود تا به دست صاحب اصليش مهدى موعود(عجل الله فرجه) بسپارد. از اين رو لباس مقدس سربازى بر تن پوشيده و با يك دست سلاح و در دست ديگر قرآن را گرفته وارد ميدان نبرد مي شوم و تا آخرين قطره خون باخصم متجاوز و كافر و دشمنان خدا و خلق خدا بجنگم و اين جان ناقابل را در راه خدا با خرسندى تمام هديه دهم.
بار الها! خدايا! معبودا! معشوقا! و مولايم من ضعيف و ناتوانم، دوست دارم كه دشمن زبون چشم هايم را از حدقه در كمال قساوت و بى رحمى بيرون بياورد و دست هايم را در تنگه چزابه قطع و پاهايم را در خونين شهر از بدن جدا سازد و قلبم را در سوسنگرد آماج رگبار گلوله هايش كند و سرم را در دهلران از بدن جدا نمايند تا در كمال فشار دشمنان مكتبم ببينند كه گرچه چشم هايم، دست ها، قلبم و سرم را از من گرفته اند يك چيز را نتوانسته اند بگيرند كه آن هم عشق به الله و معشوقم و عشق به شهادت و علاقه به امام عزيز است.
«و لاتحسبن الذين قوتلوا فى سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون.»
و اما وصيت من به پدر و مادرم و تمامى فاميل، دوستان، همسنگران و همرزمانم. پدر! از اين كه در پرورش من رنج ها كشيده اى خوشحال باش كه ثمره زحمات خود را ديدى و خواهى ديد. و اما مادرم كه مرا در آغوش پرمهرت پروراندى و به همراه عشق حسين، آموزگار شهادت را در وجودم نهادى، شما به راستى از پيروان زهراى اطهر و زينب كبرى هستيد. به خواهران و برادرانم كه چون جان عزيزم دوستشان مي دارم توصيه مي كنم كه با رفتار و حركات خودتان باعث افتخار و سربلندى شهداء و خانواده آنان باشيد و به علايق دنيوى دل نبنديد؛ زيرا غير از خدا همه چيز فانى است و اگر به خدا دلبند شويد تا ابديت با ما خواهيد بود.
لحظه اى دست از يارى امام برنداريد و از بذل جان و مال در راه او و هدف او كوتاهى ننماييد. نسبت به مسئله مهم جنگ تحميلى بى تفاوت نباشيد و سنگرهاى ما را پر كنيد. به اميد پيروزى رزمندگان اسلام و باز شدن راه كربلا و آزادى قدس عزيز از چنگال شيطان بزرگ و مزدورانش. از همه شما حلاليت مى طلبم و شما را به خداى بزرگ مى سپارم.
در تاريخ 1366/03/20
اسلام مصرى