وصیت نامه شهید حسین آجاک
بسم رب الشهداء و الصدیقین
الذین ءامنو و هاجروا و جاهدوا فی سبیل ال.. باموالهم وانفسهم
اعظم درجه عند الله و اولئک هم الفائزون
آنانکه ایمان آوردند و از وطن خود هجرت گزیدند و در راه خدا با مال و جانشان جهاد کردند آنها نزد خدا مقامی بلند دارند و آنها سعادت مندان دو عالمند.
با حمد و سپاس خداوند یکتا و بی همتا را و سلام بر ائمه اطهار و امام زمان مهدی ارواحنا فدا و درود بر نایب بر حقش خمینی کبیر و بت شکن زمان رهبر انقلاب اسلامی ایران و درود بر روحانیت مبارز و خستگی ناپذیر و ملت شریف و شهیدپرور ایران و درود بر شهداء صدر اسلام تا کنون شهدایی که با دادن خون پاکشان نظام دیکتاتوری را سرنگون کردند و حال با قامتی رسا در مقابل تمامی ظلم و ستم ایستاده اند . ای ملت شریف هرچه کردید این امام این یگان امید مستضعفان جهان و این روحانیت عزیز که همه عمر خویش را صرف آسایش شما مردم می کنند در مرحله بعد خانواده های شهدا و معلولین انقلاب .
من خیلی دلم می خواست امام عزیز را از نزدیک زیارت کنم ولی چه کنم توفیق این را نداشتم و هنوز هم متاسفانه بعضی ها او را نشناخته اند و صد افسوس . . . ؟
ولی ای امام عزیز بدانید که همه عمرم فدای یک لحظه عمر شما
و اما تو ای پدر عزیزم شما که چون ابراهیم فرزند خود را به قربانی در راه خدا فرستادید فقط از شما می خواهم که دعا کنید خدا این قربانی را از شما قبول کند و مبادا که بعد از شهادت من ناراحت شوید و یا خدایی ناکرده گریه کنید . چون شما واقعاً باید خوشحال باشید که چنین فرزندی را تربیت کرده ای که در راه اسلام کشته شود و اگر خواستی گریه کنی گریه کن بلند بلند هم گریه کن اما بر امام حسین و داغ علی اکبر بر جگرش .
اما پدرم پدر مهربانم از شما به خاطر زحمات بیش از حدی که برایم کشیدید طلب بخشش میکنم
حال سخنی با مادرم مادر غم پرورم دارم و بشنو ای مادرم ای مادر عزیزم شما که حاضر شدید برای رضای خدا فرزند خودت را به قربانگاه بفرستی و با دست خودکفن بپوشانی مبادا وقتی جنازه غرقه بخون یا بی سر و دست مرا ببینید گریه کنید چون ام البنین هم هرگز برای چهار فرزندش مخصوصاً ابوالفضل گریه نکرد بلکه برای حسین فرزند دختر پیامبر اشک می ریخت و خود شما هم ای مادر خوب می دانید که شهید دادن افتخاری است که نصیب هر کس نمی شود.پس مادر جان هر چه شما کردی عزاداری نکنید و خوشحال باشید تا دشمنان ما بدانند که همانطور که امام عزیز ما فرمودند ما از شهید دادن باکی نداریم.و ای مادر مرا ببخشید و حلال کنید چرا که در طول مدت عمر کوتایم به شما زیاد زحمت دادم .
و اما تو ای برادر . هر چه شما کردید فرا گرفتن علم و دانش زیرا که اگر درخت تو بار دانش بگیرد( به زیر آوری چرخ نیلوفری را) ای برادرم همیشه پیرو خط رهبر باش . هرچه تو کردی پدر و مادر مبادا آنها را ناراحت کنی و دفاع از اسلام و جهاد در راه خدا را فراموش نکنی .
و اما خطابم به شما است ای خواهرانم از شما می خواهم که همیشه حجاب را زینت خود قرار دهید و بدانید که حجاب شما از خون من با ارزش تر است . هر چه شما کردید پدر و مادر .
در پایان از همه دوستان و اقوام می خواهم که مرا ببخشید و اگر یک وقتی خدای ناکرده ناراحتی از من دیدید من را حلال کنید.
به امید روزیکه تمام مستضعفان جهان بر تمام مستکبران پیروز گردند .
من نمی خواهم چو بیماری در بستر بمیرم
میروم تا همچو شیری در دل سنگر بمیرم
وای بر صدامیان که می میرند چون مرگ یزیدی
من بر آنم در ره یزدان چون حیدر بمیرم
اگر جنازه مرا ندیدید نمی خواهم که صورت قبر برایم درست کنید زیرا از شهدایی که جسد پاکشان در صحرای خوزستان افتاده و گمنام هستند خجالت می کشم .
برادر کوچک شما -حسین آجاک
ثبت دیدگاه