وصیتنامه شهید حسین ابراهیم زاده

 بسم الله الرحمن الرحیم
 ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله اموتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون 
گمان نبرید کسانی که در راه خدا کشته می شوند مرده اند بلکه زنده اند و در نزد پروردگارشان روزی می خورند. 
با درود و سلام به رهبر کبیر انقلاب و با درود برملت شهیدپرور ایران به ویژه مردم شهیدپرور اردکان وصیتنامه خود را شروع می کنم..ای مردم شهیدپرور اردکان همیشه امام را دعا کنید و هیچ وقت دعای کمیل و نماز جمعه را ترک نکنید و به یاد شهیدان باشید. ماکه رفتیم ولی ای جوانان بشتابید به سوی جبهه ها که نعمت های الهی در آن نهفته است . نگذارید منافقین کوردل در گوشه و کنار کشور اسلامی ما دست به حرکتی بزنند و بهترین فردهای مفید این جامعه را از دست ما نگیرند و اجازه ندهید این متجاوزین به کشور اسلامی ما تجاوز کنند.. بارالها ما به آرزوی خود که همانا شهادت بود رسیدیم و گامی برداشتیم برای فتح کربلا . ای مردم قهرمان وقتی که شما به کربلا رفتید یادی از شهیدان هم بکنید و سلام شهیدان را به سرور آزادگان حسین ابن علی برسانید . مادر گرامیم افتخار کن که فرزندی داشتی و در راه خدا دادی و امیدوارم مانند مادر دیگر شهیدان صبر داشته باشی و امیدوارم از پسر ناقابل خود راضی باشی و بعد از شهادت من لباس مشکی به تن نکنی و عزاداری ننمائی بلکه مانند جشن عروسی شاد باشی و ای مادر این مقدار پول و چیز دیگری که من دارم برایم به مدت 6 ماه روزه و به مدت یک سال نماز بخوانید. ای برادران عزیز نگذارید سلاح برادرتان به زمین بیافتد یعنی به جبهه بروید.. همچنین ای مادر گرامیم امیدوارم که برادر کوچکم را خوب تربیت کنی تا بتواند فرد مفیدی برای این جامعه باشد و بر متجاوزین کوردل بتازد و ای خانواده گرامیم اگر یک اشتباهی از من سرزده مرا ببخشید و مرا حلال نمائید و ای دوستان و رفیقان وقتی که وصیت خود را می نوشتم به یاد تمامی شما بودم و امیدوارم که وقتی شهید شدم عزاداری نکنید و شاد باشید که دوست شما شهید شده است.
 خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار 
حسین ابراهیم زاده اردکانی تاریخ 24/10/1361