وصیتنامه شهید احمدعلی شریفی زارچی

بسم الله الرحمن الرحیم
فخر و عظمت بر جوانان عزیزی که در راهی قدم برداشته و پاسداری از مکتب و مذهبی می کنند که شکست ناپذیر است. (امام خمینی)
سخنم را به نام خدا و اولیای خدا و به نام شهدای اسلام از آدم تا کربلای امام حسین (ع) و شهدای کربلا تا شهدای کربلای انقلاب اسلامی ایران تا شهدای جنگ تحمیلی شروع می کنم.
امروز دیگر راهها مشخص شده چهره ها نمایان و به برکت خون شهدای عالیقدر اسلام منافقین کفرپرور رسوا شده اند شهدا با خون خویش راهها را مشخص کرده و به قول استاد مطهری به جامعه ی خشک خون تزریق کرده اند و نهال آزادی را برای ما و شما پرورانیده اند من این نوشته را در حالی می نویسم که دوستانم همه به فکر فردا و فتح کربلا می باشند روزی که من از یزد به جبهه آمدم همیشه و هر لحظه به فکر کربلا و امام حسین (ع) بودم و وقتی شهید شدم می بینید که تابوتم میل به سمت کربلا دارد. چون روحم آنجاست شنیده ام شهدا هر شب جمعه برای زیارت امام حسین (ع) به کربلا می روند.
پدر و مادر گرامیم دلم می خواهد در شهادت و فقدان من حتی یک لحظه در اندوه و ماتم فرو نروید و اگر خواستید گریه کنید برای کشته شدن امام حسین (ع) و یارانش گریه کنید. مبادا برای من گریه کنید. چون گریه برای کسی می کنند که مرده باشد در حالیکه ما همدم شهدای صدر اسلام شده ایم و این نهایت کمال هر بشری است و دیگر گریه کردن ندارد.
سخن دیگرم خطاب به منافقین و کسانی که اسلام را بازیچه ی خود قرار داده اند باید بگویم که شهدا با همان کیفیتی که در این دنیا شهید شده اند در آن سرای دیگر در روز رستاخیز قیام می کنند و شما را محاکمه می نمایند. خطاب به تو ای برادری که خدای نکرده نماز نمی خوانی و یا کم کاری می کنی چطور در آن دنیای ابدی جواب خون شهدا را می دهی. امام حسین (ع) و یارانش در حالیکه قطعه قطعه شده اند با همان حالت شما را محاکمه می کنند چه جواب می دهید؟ امیدوارم خداوند یک لحظه ما را به خود باز ندارد. در پایان خطاب به پدر و مادر عزیزم خوب می دانم که نتوانسته ام آنطور که میل شما بود عمل کنم من تا به حال برای شما آنطور که باید فرزند خوبی نبودم و امیدوارم پس از شهادتم مرا ببخشید و از عموم مردم و اقوام حلالیت بطلبید. والسلام علیکم ورحمت الله و برکاته/ احمد علی شریفی.