وصیت نامه شهید محمد خدادادی علی آبادی

بسم الله الرحمن الرحیم
 قسمتی از پیام خود به ملت عزیز و جانباز و غیور و دلیر: وصیتی ندارم چون مالی ندارم، جوانی تازه نهالم، گفته ای ندارم. از مادیات به معنویات گرویدم. سخنم با جوانان، پدران و مادران این می باشد که زمان می گذرد لحظه ها سپری می شود و همه اعمالمان می ماند. جوانی می رود و مرگ انسان را فرا می گیرد در (روز) واپسین لحظات به یاد خدا می باشم شما نیز به یاد خدا باشید و امام را دعا کنید چرا که لطف امام خمینی ما را نصیب شده که اکنون شهیدی در راه خدا و جهادگری در راه اسلام هستیم. مردم، جوانان را به جبهه ها بفرستید و آن ها را از نعمت جهاد در راه خدا بی نصیب نگذارید. مردم، جوانان را به کربلای عراق و قدس بفرستید تا در آخرت شما را شفاعت کنند. مردم، جوانان را بفرستید تا با این کار خدا را خوشنود کنید. مردم، امام حسین را تنها نگذارید امام حسین زمانمان را، خمینی بت شکن را، خمینی خط شکن را، خمینی ظلم شکن را، خمینی شیطان شکن را و خمینی آمریکا و شوروی شکن را تنها نگذارید. زیرا او نیز امام بعد از حسین است. زین العابدین زمان است. او را نیز یاور باشید زیرا او نیز بت شکن می باشد. دیگر حرفی ندارم اگر لازم شد سنگ قبری برایم بنویسید به اسم مصطفی فتحیان بنویسید. دیگر اگر تصمیم داشتید سر قبرم حاضر شوید رسم گذاشتن میوه و یا گز را از سر قبر برداشته و اعتنایی به مردم نکنید که چه می گویند بلکه این پول را یا به فقرا یا به ستاد بازسازی مناطق جنگی بدهید. با این کار با دست پر سر قبرم آمده اید و اگر مشاهده کردم سر قبرم چیزی آورده اید سخت ناراحت می شوم. بر مزارم حق دارید به خاطر گناهانتان گریه کنید. و اگر به خاطر شهادتم گریه کردید بدانید فشار قبر بر من وارد می شود و هر قطره اشکی که جاری شود مقام مرا از دیگر رزمندگان کاسته اید. در شهادتم لباسی بپوشید که موقع عروسیم می پوشید.
این پیام بگو تو با مادرم که رستگارم در دنیا و آخرت. اگر با لباس عروسی عید آمدم به دیدارتان خوشحال باشید زیرا این لباس سفید بهتر از لباسی است که در عروسی دنیوی می پوشیدم این لباس دنیوی شما را خوشحال می کرد. در صورتی که این لباس اخروی خدا و پیامبر را خوشحال می کند. این گل سفید را با خوشحالی قبول کنید.
دیگر خداحافظ
  انالله و انا الیه راجعون