وصیت نامه شهید حسن عسگری ده جمالی

«بسمِ رَب الشُهَداء وَالصِدیقین»   «وصیت نامه برادر حسن عسکری»
إِنَّ اللَّهَ اشتَری مِنَ المُؤمِنینَ أَنفُسَهُم وَأَموالَهُم بأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ یُقاتِلونَ فی سَبیلِ اللَّهِ فَیَقتُلونَ وَیُقتَلونَ وَعدًا عَلَیهِ حَقًّا فِی التَّوراةِ وَالإِنجیلِ وَالقُرآنِ.
همانا خداوند از مومنین جان ها و مال هایشان را خریداری می کند در ازای بهشت پس آن ها (مومنین) کسانی هستند که در راه خدا جهاد می کنند پس می کشند و کشته می شوند و این وعده ی حقی است که در تورات و انجیل و قرآن به آن اشاره شده است.
باسلام و درود بر یگانه منجی عالم بشریت امام عصر (ارواحنا فدا) و سلام بر نایب بر حقش پیری که درس شهادت و شهامت به ما آموخت امام خمینی «دام ظله» و سلام بر ظفرمندان جبهه نور علیه ظلمت و درود بیکران بر شهیدان از کربلای حسینی تا کربلاهای ایران.
واژه ی شهادت دارای آن چنان مقام و منزلت رفیعی است که وصف آن تنها در توان لسان اولیاء ا... و عمل شهداء پیوسته به لقاء ا... می باشد.
شهید شمعی است که بی باکانه می سوزد تا محفل بشریت جاودانه ماند و خلاصه دارای آن چنان مقام بزرگی است که وصف آن از زبان قاصر و الکن ما بر نمی آید.
برادران و خواهران: من این راه جاوید را کورکورانه برنگزیدم و هدف من امیال دنیوی و خواهش های نفسانی نبوده است هدف من پایداری و دفاع از حریم اسلام و مسلمین است و هدف من طبق گفته امام حسین (ع): «اِن کان دین مُحَمَد لَم یَستَقِم اِلا بقتلی یا سُیُوفُ خُذینی» اگر دین محمد(ص) با کشته شدن من استوار می ماند پس ای شمشیرها مرا در یابید. من درس شهادت و شهامت را از سرورم حسین آموختم که در روز عاشورا بی باکانه جنگید و به ملکوت اعلی پیوست.
پدر و مادر عزیزم: می دانم که سال های متمادی زحمت کشیده اید خواب را بر خود حرام نموده اید تا من به این سن رسیدم و مرا تقدیم به اسلام و قرآن نمودید. زهی سعادت برای شما که در قیامت رستگارید.  بر مرگم فغان و زاری نکنید زیرا طبق آیه شریفه: وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمواتًا بَل أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقونَ: کسانی را که در راه خدا کشته می شوند مرده نپندارید زیرا که زنده اند و نزد خداوند روزی می گیرند. شهید هرگز نمی میرد و زنده است و نزد پروردگارش روزی می خورد. مگر نه اینکه امام حسین(ع) در روز عاشورا علی اکبر و علی اصغرها نداد اما نگریید و خود نیز به درجه رفیع شهادت رسید. امام خمینی (دام ظله) نیز بر مرگ فرزند عزیزش مصطفی هرگز گریه نکرد مگر خون من از آن ها رنگین تر است. امیدوارم خداوند به شما صبر و اجر عنایت فرماید.
برادران و دوستان گرامیم: وصیت من به شما کسب تقوای الهی است و از شما می خواهم که حسین زمان را یاری کنید و به ندای هَل مِن ناصِر یَنصُرُنی او لبیک گوئید. اسلحه خونینم را از دشت های گرم کردستان و کربلای ایران بردارید که آن براهی جاوید است و شما پیروزید.
خواهران: تنها وصیتم به شما حفظ حجابتان است زیرا حجاب برنده ترین سلاح است که می توانید بر پیکر پوسیده استکبار وارد کنید و سیاهی چادر تو از سرخی خون من کوبنده تر است.
امت حزب ا...: اگر کدورتی از حقیر دیده اید از روی خطا و اشتباه بوده است و امیدوارم مرا مورد عفو و بخشش قرار دهید.
در پایان از امت حزب ا... و همیشه در صحنه می خواهم امام را یاری کنید در دام اهریمن ها و شیاطین زمان نیفتید امیدوارم خداوند به شما اجر عنایت کند. 
«والسلام علیکم و رحمه ا...و برکاته»
ح-ع
12/5/1366 عسکری