وصیت نامه شهید غلام رضا ملک پوربهابادی

بسمِ اللهِ الرَحمنِ الرَحیم
وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمواتًا بَل أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقونَ
گمان مبرید کسانی که در راه خدا کشته شده اند مرده اند، بلکه زنده اند و در راه خدایشان روزی می خورند. آری این وعده خداوند است به مبارزان در راه خدا.
با سلام و درود بی پایان به خمینی کبیر آن بزرگ رهبر انقلاب اسلامی و سلام بیکران بر شما ملت شهید پرور ایران خصوصاً مردم بهاباد.
ما به عنوان سربازان امام زمان (عج) در جبهه های حق علیه کفر می جنگیم و هرگز تسلیم آن نا به کاران نخواهیم شد و تا آخرین قطره خون خود از اسلام و سرزمین خود دفاع خواهیم کرد. اگر بکشیم یا کشته شویم در هر دو صورت پیروزیم. من خود را لایق شهادت نمی دانم، ولی حال که این سعادت نصیبم گشت که در راه خدا کشته شوم، از خانواده عزیزم می خواهم در شهادت من استوار باشند. پس از من صبر پیشه گیرند که خداوند در قرآن می فرماید:     تَوَاصَوْا بالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بالصَّبْرِ
ای مردم شهید پرور و مقاوم، رهبر عزیز را تنها نگذارید. پشتیبان روحانیت مبارز باشید. جوانانی که توانایی رفتن به جبهه دارند با حضور خود در جبهه، برادران خود را کمک و یاری کنند تا آن ها خسته نشوند. ای کسانی که آرزو داشتید در کربلا بودید و امام حسین را یاری می کردید، اکنون همان صحنه کربلا تکرار می شود و وقت آن رسیده این فرصت را غنیمت شمارید. دیگر چنین وقتی نصیب شما نمی شود. بشتابید و به فرمان رهبر عزیزمان لبیک گویید تا به یاری خدا هر چه زودتر ریشه صدامیان را از بیخ و بن بر کنید.
در آخر از شما امید عفو دارم و شما را به خدای بزرگ می سپارم.
         خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار
         رزمندگان اسلام نصرت عطا بفرما.
(آمین یارب العالمین)                مورخ    10 /11/65  ساعت 12 ظهر     غلامرضا ملکپور