وصیت نامه شهید احمد تقی زاده

بار الها : حال که به من حقیر تو فیق دادی که به جبهه بیایم و با خصم کافر به ستیز درآیم، لحظاتی بیش به آغاز عملیات نمانده است به من توفیق حرکت به سوی جهادی که پر از معنویت است عنایت کن .
بار خدایا در این لحظات، در این تلاطم فکری کمکمان کن که هرچه با اخلاص تر حرکت کنیم . خدایا اگرمصلحت دانستی که مرا بکشی در راه خودت مرا بکش .
خدایا کمکم کن که برای تو جان بدهم نه غیر تو. بار خدایا من اعتراف می کنم که گناهکارم، در روز قیامت از من باز خواست منمای ( اغفر ذنوبی کلها بحرمة محمد وآل محمد (ص) پدر و مادر عزیزم امیدوارم که مرا ببخشید و از خطاهایم در گذرید .
 مادر عزیزم افتخار کن که فرزندت را در راه خدا و هدیه به اسلام دادی در آیم مدت نا چیز که در جبهه بوده ام پی به این نکته برده ام و خیلی هم ایمان نسبت به آن دارم که شهادت نزدیکترین و سریعترین راه تقرب به خدا می باشد باید از مظاهر دلفریب دنیا که بسیاری از پیشینیان را به ذلت در دنیا وعذاب سخت بعد از مرگشان کشانده است گذشت .
باید بدانیم که در این دنیا همچون مسافریم که صبحگاهان باید مسافر خانه را ترک کرد .
مادرم: کاروانی در راه است به سوی زیارت کربلا، کاروانی عظیم با رهرو وانی صدیق و با چشمانی گریان با دلی محکم و قوی و روحی بلند تا عرش، مادرم دعا کن تا به کاروان برسم.
مادرم جبهه بهشت من است آنجا مطلوب من است من باید بروم مادر جان به یادت هستم و می دانم که تو هم با منی .
مادرم افتخار کن بر خود، ببال اما مغرور نباش هرچه هستس در رون باش و به ظاهر عادی باش ولی در درونت سر فراز.(پایان)
امام عزیز را تنها نگذارید.