وصیت نامه شهید محمود مقیمی فیروزآباد

بسم رب الشهداء و الصدیقین
بنام ا.... پاسدار حرمت خون شهیدان ،  وسلام بر یگانه منجی عالم امکان ، و سلام و دورد بر رهبر کبیر انقلاب ابراهیم زمان ، قلب محرومان ، قلب ملتهای ستم دیده ، که پس از چندین قرن بار دیگر انقلاب اسلامی ایران را زنده کرده و سلام به ارواح طبیۀ شهدا بخصوص سرور آزادگان حسین ابن علی (ع) و سلام و درود مجدد بر رزمندگان کفر میدانهای نبرد ، و سلام بر شما امت شهید پرور خدایا به نام تو و یاد تو و به امید تو ، پیش از هر چیز ستایش پروردگارا سپاس می گویم که ما را در این بر همۀ زمان آفرید که مرگ و زندگی ما در این هدف است ، روزی بفکر افتادم ، که کجا بودیم کجا هستیم ، و عاقبت کجا باید برویم ، پس تصمیم گرفتم ، یک وصیت نامه ای برای خودم بنویسیم تا بعد از مرگم یک یادگاری برای خودم داشته باشم . با ذکر یک دعا وصیت نامۀ خود را آغاز می کنم خدایا شهادت مرا قبول کن و مرا در صفوف شهدای کربلا قرار بده . 
اکرم الموت و القتل (قال بنی ) 
بهترین و گرامیترین مرگها شهادت است  ؟ 
پدر جان مرا ببخش ، از اینکه شب و روز برای من زحمت کشیدی وسختیهای بسیاری را جبران کردی مرا به این سنین رسانیدی ، پدر جان در برابر زحمتهای که برایم کشیدی ، نتوانستم چیزی در برابرش بگذارم اما همین را می دانم که خیلی سعادت داشتید تا خدا این لیاقت را نصیب فرزندتان کرده است ، هر چه شما کردید عوض که گریه برای من بکنی دعا برای طول عمر امام بکن و از خدا بخواه این قربانی را از شما قبول کند خداحافظ 
و اما تو ای مادر سرفرازم ، که دل  شیر داری ، من می دانم که از شهادت من ناراحت خواهی شد اما امیدوارم که خدا به شما صبر جذیل عنایت کند ، مادر جان زخمهای بسیاری را برایم کشیدی تا مرا ایجا رساندی هر چند من فرزند خوبی برایت نبودم می خواهم مرا ببخشی و از من بگذری که اگر تو من را نمی بخشی خدا هم مرا نمی بخشد زیرا می روند بهشت زیر پای شما مادران قرار داده است ؟ همچون زینب کبری باش و صبر پیشه کن و اکنون شما برادرانم می دانم که من فرد خوبی برای شما نبودم و شما زحمتهای بی نهایتی برای من کشیدید و من نتوانستم جبران کنم ، فرمایش امام عزیز را فراموش نکنید و همیشه یارو یاور او باشید و نگذارید این اسحلۀ خونین من بر زمین بیفتاد ، برادران ما کجایمان عزیزتر از امام حسین است ، مگر حسین با 73 یارش به شهادت نرسیدند و خانمان فرزندانش اسیر نشدند ، پس اگر ما خواسته باشیم اینجا بنشینم ، نا حق است و باید فردای قیامت رو سیاه وارد محشر بشوم و از شما برادران می خواهم صبر را پیشه کنید و استوار بمانید ، و مرا ببخشید خداحافظ 
و اما تو ای خواهرم از تو می خواهم که مرا ببخشی چون تو زحمتهای بسیاری را برایم کشیدی ، هر چند که در خانه به تو بدگویی گفتم ، و اگر در خانه لباسهای مرا می شستی من نتوانستم این زحمتهای تومزدی بدهم امیدوارم که مرا ببخشی و از خدا بخواهی که خدا شهادت برادرت را قبول کند ، خداحافظ
 و اما ای دوستان و آشنایان که امید من همه شما است قلم بر روی کاغذ می لرزد و نمی توانم برای شما پیامی بدهم اما چند نکته ای را یاد آوری می شوم امیدوارم که راه شهدا را ادامه دهید و به ندای رهبر انقلاب گوش کنید و کلمه کلمه آن عمل کنید ، امروز شما می دانید که جنگ در راس تمام مسائل است و نشستن امروز ننگ است و مردن در بستر ننگ تر پس بهوش باشید تا راهی را که یاران حسین رفتند شما هم دنبال کنید و پیام خون شهدا که بیش بسوی جبهه ها است اجرا کنید و در پایان اگر یک موقعی یک برخوردی با هم داشتیم امیدواریم که مرا ببخشید با چند ذکر دعا وصیت نامۀ خود را پایان می دهم .
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار
خدایا خدایا تو را بحق زهرا رزمندگان ما را نصرت عطا بفرما