وصیت نامه شهید سیدرضا طباطبائی

« ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون»
مپندارید کسانی که درراه خدا کشته می شوند مرده اند بلکه آنها زنده از خداوند روزی می گیرند .
خدایا به ما توفیق بده که در راه تو به همراه ولی تو کشته شویم وبه فیض شهادت خدایا به ما توفیق بده که در راه تو به همراه ولی تو کشته شویم وبه فیض شهادت نائل گردیم . خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی رهبر مارا نگهدار. الان که قلم به دست گرفته ام تا وصیت نامه خود را که بعد از مرگ من باید پیام آور خون من باشد را بنویسم ، حالت عجیبی به من دست داده است . فکر می کنم آیا این خون بنده گنهکار خدا می تواند پیام آوری برای دوستان وخانواده ام باشد یا نه . آری حتماً خون من پیام آور ونوید بهار پیروزی را میدهد وباید این چنین باشد وباید رشد سریعی را به انقلاب بدهد هم چنان که حسین (ع) با خون خود حماسه جاوید شهادت را در کلیه دورانها به جا گذاشت ما الان در پی آن هستند وهمیشه تاریخ شاهد آن خط سرخ شهادت خواهد بود وهیچگاه از بین نخواهد رفت چون خون شهیدان از بین رفتنی نیست این را بدانید که خون شهید در جهان جاوید می باشد ووظیفه هر فرد مسلمان این است به ادامه راه شهیدان واین راه بزرگ بپردازد .
وصیت من به پدر ومادرم این است، الان که این وصیت را می خوانید در این فکر باشید که قبلاً من دارای چه مقامی در میان بندگان خدا هستم وافتخار کنید به خود که چنین فرزندی را تربیت کرده که بتواند چنین مقامی را در میان بندگان خدا به دست آورم . از شما خواهش می کنم که برای من هیچ ناراحتی نکشید چون من به آرزوی خود رسیده ام واز شما خواهش می کنم که هر وقت لبخند بر لبهایتان می آید ودر حال سرور وخوشی هستید مرا به یاد آوید نه وقت گریه واین را بدانید که با هر لبخند خود مرا بیشتر خوشحال می گردانید . ونیز در تربیت خواهران وبرادران عزیزم بسیار بکوشید که اینها امیدهای آینده این انقلابند . خواهر وبرادر عزیزم ، امیدوارم که شما هم بعد از مرگ من افتخار کنید وحسین وار وزینب وار به این راه ادامه دهید ونیز پیام مرا به دیگران رسانید که راه سعادت این راه است وغیر از این راه که راه خداست ، هیچ راهی دیگر وجود ندارد واین انسان را به خوشبختی هدایت می کند . از دوستان وآشنایان از طرف من حلالیت بطلبید وبرای آنها بگویید که غیر از این راه راهی دیگر بروند ، از کفار هستند که بدانید به ذلت وخواری خواهند افتاد .
ووصیت من این است به پدر ومادر من که وقتی جنازه من را آوردند گریه وزاری نکنید خوشحال وشاد باشید . 
اما پدر ومادر من ، من هیچ ارزشی برای شما نداشتم امیدوارم که خون من بتواند شفاعت کننده شما پدر ومادر وخواهران وبرادران باشد . وهیچ ارزشی برای این انقلاب نداشتم وشلید یک قطره خون من ارزش به این انقلاب داشته باشد .                                                                     والسلام علی من التبع الهدی
سید رضا طباطبائی10/7/1361
دعای امام یادتان نرود