وصیت نامه شهید سیدرضا قریشی بغدادآبادی

( وقاتلوا فی سبیل الله الذین یقاتلونکم ولا تعتدوا ان الله لا یحب المعتدین)
خدایا که کریمی وبزرگی که می دانی خطا کارم با اینکه سخت به وجود تو اعتقاد دارم در پرستش تو کوتاهی به خرج داده ام . اکنون که در یافته ام وجود هرکس در دنیا برای آزمایش وسنجش زندگی او می باشد واینک در این برهه از زمان از دنیا گرفتار نامردیهای گوناگون شده واطمینان به یک لحظه از آن نمی توان کرد ، پس چه بهتر حال که زنده هستم برای بازماندگان خود وصیت می کنم باشد که مورد اجرا در آید .
ای ملت مسلمان ومبارز ایران که تا به حال از امام وانقلاب خویش حمایت ویاری کرده اید بر شما باد تا آخرین نفر وتا آخرین نفس همینطور از اسلام وامام وانقلاب خود یاری کنید واین آیه شریفه ( اطیعوالله واطیعوالرسول واولی الامر منکم ) را فراموش نکنید وبه دنبال کسانیکه خطشان از خط امام که همان خط انبیاست جدا نشوید .شما امت مسلمان ومبارز وجوانان متدین خوب گروهکهارا شناخته اید واین حقیقت برای کسانی که حق را پایمال نمی نند روشن شده است که تنها این قشر پاک ومنزوی بوده اند که تربیت یافته مکتب امام صادق (ع) هستند ولی اکنون عده ای ریاست طلب ونمک نشناس می خواهند چهره پاک این روحانیون از خود گذشته در راه اسلام را بد جلوه دهند وشما بدانید تا زمانیکهدنباله رو مراجع تقلید وپشتیبان ولایت فقیه هستید اینها نمی توانند بر شما تسلط پیدا کنند واما وای بر زمانیکه اینها بتوانند شما ملت رااز روحانیون وروحانیون را از شما جدا کنند .
اکنون ای گروهکها تا دیر نشده بیایید وحرف امام ورزمندگان را بشنوید وبه آغوش گرم اسلام بر گردید . ای راضیهای قبل از انقلاب وای ناراضیهای بعد از انقلاب شما دانسته یا ندانسته شمشیر دولبه زهر آگین بر دست گرفته اید وبا اینکار سنگ بر لبهای تشنه حسین وبر سر بریده او می زنید ، اف بر شما باد ، شما خیال می کنید که آه یتیمان شما را نمی گیرد؟ ایران ضمن اینکه شهید پرور است یتیم پرور هم شده . یتیمان که پدرشان در راه اهداف جمهوری اسلامی ایران از دست داده اند ، یتیمان ایران ، حق بر گردن تمام ملتهای دنیا بخصوص ملت ایران دارند . ای گروهکها، با قلم ، با قدم، وبا زبان دل یتیمان را نرنجانید . اگر بخواهید بیشتر از این دل یتیمان را برنجانید قلم شما وقدم شما وزبان شما انشالله بشکند . من با میل خودم به جبهه آمدم واز هر کس پرسیده ام داوطلب به جبهه آمده است همانند یاران حسین که داوطلب به جبهه رفتند . صدام کافر یزید زمان بداند که ارتش بیست میلیونی حرف نیست ، حقیقت است . تا یک نفر از این ارتش باقیست جنگ را با هر متجاوز از خدا بی خبر ادامه خواهد داد. دنیا بداند تا سپاه ایمان ما که همان سپاه پاسداران است در صحنه است ، مادران ، خواهران ویتیمان راحت خواهند خوابید . صدام وصدامیان بدانند تا ارتش وتمام نیروهای مسلح ومردمی در صحنه است ، صدام با دست خالی از ایران خواهد رفت .
چون با ذکر خدا در دلهای ما اطمینان وقدرت قلبی ایجاد می کند ، همواره سربلند وپیروز خواهیم بود .
پیام من به خانواده ام این است که از من نگران نباشید واگر شهید شدم ناله وفریاد نکنید . من بر خلاف میل بردرانم توصیه نمی کنم که گریه نکنید گریه کنید ، اما مودبانه گریه کنید . پدر ومادر عزیزم ، این ایران عزیز ، این کشور رسول الله ومکتب اسلام که بیش از هزار وچهارصد سال از طرف کفر مورد هجوم بوده است بر گردن من وشما حق دارد وبرای حفظ آن باید نهایت کوشش را بکنیم ، همانطور که امام فرمود : چشم امید من به شما جوانان برومند است که ادامه دهندگان راه حسین (ع) هستید راه را بیش از 1400 سال ادامه داده اید .
وما نیز او را تنها نخواهیم گذاشت ، یارو یاور او خواهیم بود وهمیشه گوش به فرمان مجاهد پیر امام خمینی که همچون کوه مقابل یاوه گویان ایستاده هستیم . پدر درود بر تو که همچون ابراهیم فرزند خود را به فرمان خدای بزرگ به قربانگاه فرستادی . بدان وآگاه باش که اسماعیلت هرگز از فرمان باری تعالی سر باز نمی زند ومرگ در راه خدا را به جز سعادت نمی داند وزندگی را جز جهاد در راه عقیده درست نمی داند وشهادت را از بهترین نعمتهای خداوند می داند . مادر عزیزم که عزیزترین عزیزها هستی وبعد از خدا مهربانترین مهربانها ، من به وجود تو افتخار می کنم که نزد تو اینچنین تربیت شده ام که توانستم در هنگام جوانی خدمت ناچیزی به اسلام بکنم وچنان مرا تر بیت کردی که پای خود را جای پای علی اکبر بگذارم ، که کشته شوم یا سالم باشم برای تو افتخار است ای برادران عزیزم پیوسته در راه پیشبرد اسلام عزیز به رهبری امام خمینی بکوشید وتمامی قوانین اسلام را انجام دهید وسخنان امام را به جان ودل پذیرا باشید ( چون زمان ، زمان حسین (ع) وروزها هر کدام عاشوراست . در آخر از همه دوستان وآشنایان طلب حلالیت دارم ، از برادران وخواهران همرزم که با هم آشنایی داریم طلب حلالیت دارم ، همه اشتباهاتی دارند ومن از همه بیشتر خطا واشتباه کردم ، شما از من در گذرید امید است که خداوند نیز مرا رحمت کند ویک وصیت به پدر ومادرم دارم که اگر کسی طلب پول کرد به او بدهید که فردای قیامت من را به باز خواست نکشد .
بار الها ، پروردگارا، رهبر کبیر انقلابمان را تا ظهور مهدیت محافظت بفرما ، از عمر ما بکاه وبر عمر او بیفزا
(( ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون))
الا ای دل که این دنیا به یک ارزن نمی ارزد 
به دنیا آمدن بر زحمت رفتن نمی ارزد
مادر شدم دیوانه از هجرت نمی دانم چه بنویسم
چنان کردم پریشانت ،پریشانم چه بنویسم
همه دردم هزاران بار بنویشتم نشد پاسخ
کنون مغروق در افکار ، حیرانم چه بنویسم
فرستم نامه بر سویت نشو ناراحت از دستم
مبادا قهر فرمائی هراسانم چه بنویسم
والسلام علی من التبع الهدا
سید رضا قریشی ـ مهریز ـ یزدمورخ 6/5/1362ـ سقز