وصیت نامه شهید حسین علی واعظی

((و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون))
گمان نبرید آنان که کشته شده اند در راه خدا مرده اند بلکه زنده اند و نزد خدای خود روزی می خورند .
با درود فراوان به رهبر کبیر انقلاب و سلام بر شهدای به خون خفته و سلام و درود بر رزمندگان در جبهه های نبرد حق علیه باطل و مردم شهید پرور مسلمان ایران. اینک لازم دانستم چند کلمه وصیتنامه بنویسم . اینجانب که با یاد خدا به جبهه آمده ام  و آماده حمله بر سپاه کفر می شوم ، نه تنها به منظور احیای دینم و تداوم انقلابم و امنیت میهنم و سلامتی رهبرم و ادامه راه شهدا پا در چکمه میکنم و خدا را به یاری می طلبم و از او می خواهم که هدایتم کند به آن سو و آن راه که خود صلاح داند و اکنون می روم تا به یاری خدا و رهبری مهدی موعود پرچم لا الا اله الله محمدا رسول الله را بر فراز کاخ سفید و دیگر کاخ های ستمگر و غیر مسلمان بر فرازم و اگر خدا بخواهد تا بدین هدف مقدسم نائل گردم ، دست از مبارزه بر نخواهم داشت و اگر خداوند نظر لطفی به این بنده حقیر و ناتوانش داشته باشد شهادت در راه دینم را می پذیرم . و حالا درباره پدرم : ای پدرم مرا ببخش که از کودکی تا موقعی که ازدواج کردم و هم اکنون تا به حال شما را اذیت و ناراحت کردم و از خانواده خودم یعنی همسرم می خواهم که در شهادتم هیچ گونه عکس العملی نشان ندهد تا منافقین کور دل بدانند که از شهید دادن باکی ندارید.