وصیت نامه شهید احمدعلی اسلامی مقدم

بسمه تعالی
« ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون »
به نام الله و به نام یاری کننده مستضعفان و به نام درهم کوبنده مستکبران، به نام کسی که جهان را آفرید و زمین و کائنات را نظم بخشید و به نام پیامبران و بت شکنان زمین و به نام بت شکن زمان خمینی روح الله.
بنام الله و خدایی که به من، یک بنده ناقابلش را توفیق داد تا در راه اسلام کوشش کنم و به یاری اسلام و حسین بن علی بشتابم. من صدای هل من ناصر ینصرنی حسین را به گوش دل شنیدم و به او پاسخ دادم و توفیق یافتم که در این راه کوشش کنم امیدوارم که خدای تبارک و تعالی این امانتی که خود به من داده بود ( جان ) و به او بازگردانده ام را بپذیرد و هزار شکر که توفیق یافتم تا در این راه گام نهم وکوشش کنم.
اولاً از پدر ومادر مهربانم می خواهم که مرا ببخشند چون که در مواقع نادانی آنها را می آزردم واز تمام برادران دینی خود می خواهم که اگر از من آزاری دیده اند مرا ببخشند. شما برادرانی وصیت نامه مرا می خوانید ویا می شنوید، می دانید که یکی از توطئه های دشمنان اسلام این است که مردم وامت اسلامی را از عالمان دینی واز روحانیت جدا کنند، من از شما امت اسلامی عاجزانه تقاضا دارم که همیشه دنباله روی روحانیت مبارز وروحانیون واقعی باشید وبه شایعه های دشمن گوش ندهید وبدانید که وعده خداوند صحیح است ومستضعفان بر مستکبران غلبه پیدا خواهند کرد و وارثان زمین خواهند شد.
یک حرفی با پدر ومادر مهربانم دارم وآن این است که:
اولاً پدر جان و مادر جان من راضی نیستم که برای من گریه نکنید چون جای گریه نیست وهرچه شما خوشحال تر باشید باعث خوشحالی من است و امیدوارم از اشخاصی نباشید که وقتی حادثه ای برای آنها پیش می آید، خدا را از یاد ببرند، امیدوارم از اشخاصی باشید که در چنین مواردی بر ایمان آنها افزوده شود وخدای را شکر گویند. انشاالله که خدا در آخرت به شما وتمام بازماندگان شهیدان اجر وپاداش عطا کند و در دنیا به شما صبر واستقامت وتوانایی دهد.
والسلام علیکم ورحمه الله
احمدعلی اسلامی مقدم 
13/8/1360