وصیت نامه شهید داودحسین امیری فیروزآبادی

بسم الله الرحمن الرحیم 
السلام علیک یا اباعبدالله
« و قاتلوهم حتی لاتکون فتنه »
« ان کان دین محمد لم یستقم الا بقتلی فیا سیوف خزینی »
« ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون »
« مپندارید آنهایی که در راه خدا کشته شده اند، مرده اند بلکه آنها زنده اند و در نزد پروردگارشان روزی می خورند».
به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان 
با سلام و درود بی پایان بر منجی عالم بشریت مهدی آل محمد ( ص ) و نایب بر حقش خمینی کبیر و شهدای راه خدا و رزمندگان اسلام و اسرا و شما امت حزب الله و شهیدپرور و پدر ومادرم.
بنا بر وظیفه شرعی هر مسلمانی باید وصیت نامه ای داشته باشد و من هم چند کلمه وصیت میکنم و آن این که از شما می خواهم همیشه پیرو خط امام و یاور روحانیت باشید و هوشیار وفعالانه در صحنه حضور داشته باشید و مواظب شایعه پراکنها و منافقین باشید و سنگرها را با شور و شوق بیشتر پر نگه بدارید و تقوا را پیشه راه خود سازید و به دنیا چون ( بی ارزش است ) دل نبندید. البته من کوچکتر از آن بودم که به شما سفارش بکنم البته به عنوان تذکر و یادآوری لازم دانستم و من خدای بخشنده و مهربان را شکر می کنم که چنین لیاقتی را به من داد که اگر در مدت عمرم خدمتی به اسلام نکرده ام لااقل با مرگم شاید کاری کرده باشم و من از پدر و مادرم می خواهم که صبر را پیشه کنید که خداوند صابران را دوست می دارد و هر وقت خواستید گریه کنید به یاد شهدای کربلا بگریید و شاد باشید که لیاقت دادن فردی به راه خدا داشته اید و در مجلسی که برایم می گیرید شیرینی پخش کنید و امیدوارم که از آزار واذیت که به شما رساندم مرا حلال کنید و همچنین اگر از طرف من آزاری به شما رسیده است عفو کنید و در پایان برای طول عمر امام وسلامتی وی و پیروزی رزمندگان دعا کنید. 
چنین قفسی نه سزای چون من خوش الحانیست
      روم به گلشن رضوان که مرغ آن چمنم 
اگر از خون دلم بوی شوق می آید عجب مدار 
که  همدرد  نافه ی  ختنم 
والسلام
امضاء: امیری 
11/11/1364