وصیتنامه شهید امراله ابراهیمیان

بسم الله الرحمن الرحيم 1362/01/16 خدايا مرگ مرا شهادت در راه خودت قرار بده و لاتحسبن الذين قتلوا فى سبيل الله اموتا بل احياء عند ربهم يرزقون؛ گمان نكنيد آنان كه در راه خدا كشته شده اند مرده اند بلكه زنده اند و در درگاه خداى خود روزى مى خورند. (سوره آل عمران/آيه 169) خدايا تا ما را نيامرزيدى از اين دنياى فانى مبر. اكنون كه شب حمله است، شب از جان گذشتن، شب ديدار مهدى (عج)، اين جانب امراله ابراهيميان، فرزند محمد ابراهيميان، ساكن خمين وصيت نامه اى را آماده كردم، چون طبق دستور اسلام، بر هر مسلمانى، چه زن و چه مرد واجب است كه وصيت نامه نوشته باشند. برادر حسين، حلال كنيد، خواهران يك به يك حلال كنيد، همسايگان حلال كنيد، من از دنيا رفتم در اين دنيا كامى نديدم، در آنجا جاى من خوب است... بعداً پولى كه از بانك كشاورزى گرفته ام 200000 ريال، مطابق بيست هزار تومان، 14 هزار تومان به حسين اكبرى داده ام. در خاتمه از خداى بزرگ خواهانم كه پيروزى كامل نصيب جميع رزمندگان بنمايد؛ و مادر گرامى و مهربان، اگر مى خواهى من راضى باشم هر چه كه همسر من مى خواهد به دلخواه او را به جا آوريد و براى فرزند من هم پدر باش هم مادر. در آخر، اميدوارم مرا ببخشيد و از خداى بزرگ بخواهيد كه روح مرا با روح شهداى اسلام آميخته گرداند و مرا از آتش جهنم دور كند ان شاء الله، خدايا خدايا پرچم اسلام را در تمام كشور به احتراز در آور. خدانگهدار مرا ببخشيد. امر الله ابراهيميان