وصیتنامه شهید امیر دهقانی
بسم الله الرحمن الرحیم
بنا به وظیفه اى كه دین مبین اسلام بعنوان یك مسلمان بعهده من گذاشته است لازم دانستم چند كلمه اى را بعنوان وصیت به بازماندگان خودم تقدیم نمایم امیدوارم وارثان من سخنان ناچیزمن را نادیده نگیرند وبا سرنوشت سه فرزند من بازى نكنند اول: ازهمسر شروع مى كنم وازاومى خواهم مثل شیر زنهاى تاریخ كمبود من را بالاى سربچه هاجبران نماید چون هیچكس به اندازه پدرومادر نمى تواند به فرزند محبت كند زیرا كه فرزند ازعصاره جان پدرومادراست ودرمدت 12 سال زندگى زناشویى اگر بدى ازمن دیده یا شنیده است من را ببخشددرضمن تمام اموال وحقوق من ازآن فرزندانم است امیدوارم بعهدخود وفا كنى و فرزندان دلبندم را با خلوص نیت جمع آورىنمایى.دوم: وصیت به مادرمهربانم، وآن شیرزنى كه بعدازفوت پدرم با وجودیكه
مى توانست تن به ازدواج بدهد ولى براى رضاى خدا این كار را نكرد و7 فرزندكه از6 ماهه تا 14 ساله را سرپرستى كرد باشدتا جاى آن دربهشت جاودان وخداوند به او اجر اخروى بدهد امیدوارم من را حلال كند چون نتوانستم حقى را كه به گردنم داشت ادا كنم. سوم: به برادر عزیزومهربانم....برادرجان گرچه من نتوانستم بعدازفوت پدرم سرپرست خوبى براى شما باشم چون فشار زندگى اجازه نداد تابتوانم به توخدمت كنم زیرا خوب مى دانید كه در آن زمان مابخاطر ازدست دادن پدرمان چه روزگارى داشتیم اما ازشما مى خواهم مثل یك پدرمهربان سه فرزند من را سرپرستى نمایید ونگذارید آنها مورد اهانت بیگانگان قرارگیرند زیرا انسان نیازهاى خود را فقط نمى تواند ازطریق مال برطرف نماید وخیلى بیشتر احتیاج به محبت دارد درطول این چند سال عمر طورى زندگى كردم كه اگر روزى مرگم فرا رسد فرزندانم به كمك دیگران احتیاج نداشته باشند.
واموال من كه شامل یك میلیون ریال پول نقد یك اتومبیل ویك باب منزل و مقدار حقوق مستمرى هم از آن فرزندانم است.برادر عزیزم به شما توصیه مى كنم كه دوفرزند پسرم را به كاروكوشش ودرس خواندن وادارید تا انشاءالله وقتى كه بزرگ شدند ازهم طرازهاى خودشان عقب نمانند مبادا به محمد من توهین كنید زیرا خیلى زود رنج است وچشمهایش اشك آلود مى شود.چهارم: وصیت من به خواهرانم: خواهرا ن عزیزم اى كسانیكه ازاوایل زندگى وسنین پایین خداوند ازمحبت پدرمحرومتان كرد ودرزندگى زجر فراوان كشیده اید وطعم تلخ بى پدرى راخوب چشیده اید ومنكه جاى پدرشما بودم نتوانستم رسالت خودم رانجام بدهم وبه شما محبت نمایم من را ببخشید ازهمه شما مى خواهم مثل زینب كبرى (س) كه بعداز شهادت برادرش حسین (ع) سرپرستى فرزندان برادرش را بعهده گرفت شما نیز چنین كنیدونگذارید طفلان من مورد آزاروشكنجه ازطرف دیگران قرارگیرند.خداوند شمارا حفظ كند مطیع فرمان همسرانتان باشید وبه هیچ وجه درشتى نكنید تا خانواده شما مردسالارى حاكم باشد وارثان عزیزمن این لحظه كه ازشما خداحافظى مى كنم حتى یك ریال هم از كسى بدهكار نیستم پنجم: اگر جنازه من بدست شما رسید قبرمن را كنار فرزندم فیروزه بگذارید بازهم براى دومین بارازهمسرم مى خواهم كه همین طور كه 12 سال درغم وشادى یكدیگر شریك بودیم بعدازمن هم آبروى من وسه فرزندم را حفظ نماید ششم: ازهمه شما مى خواهم كه درعزاى من گریه وزارى نكنیدواین را هى است كه همه مى روند چه بهتر كه انسان درراه خدا ناموس وخاك ووطنش شهید شود.
خداحافظ
به امید دیدار درقیامت
والسلام
1360/12/26
امیردهقانى
نظری وجود ندارد
ثبت دیدگاه